ÖN NOT
Kelime olarak "yazılı şey ve kitap" anlamına gelen Zebur, Hz. Davud'a indirilmiş olan ilahî kitabın adıdır. Bu konuda Kur'an'da şöyle buyurulur:
"...Gerçekten biz, peygamberlerin kimini kiminden üstün kıldık. Davud'a da Zebur'u, verdik" (el-İsra 17/55).
Zebur, ilahî kitapların en küçüğü olup, yeni dinî hükümler getirmemiştir. Bugün elde mevcut olan Zebur nüshaları, lirik söyleyiş ve ilahîlerden, Allah'a övgü ve hikmetli sözlerden ve birtakım nasihatlardan meydana gelmiştir. Eski Ahid'de yer alan Mezmurlar'ın bir kısmının Hz. Davud'a verilen Zebur olduğu kabul edilmektedir.
Bölüm 1
1 Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez,Günahkârların yolunda durmaz,Alaycıların arasında oturmaz.2 Ancak zevkini RAB'bin Yasası'ndan alır Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür. 3 Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer, Meyvesini mevsiminde verir, Yaprağı hiç solmaz. Yaptığı her işi başarır. 4 Kötüler böyle değil, Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler. 5 Bu yüzden yargılanınca aklanamaz, Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar. 6 Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir, Kötülerin yolu ise ölüme götürür.
Bölüm 2
1 Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş planlar yapar bu halklar? 2 Yeryüzü kralları ayaklanıyor, Önderler birleşiyor RAB'be ve meshettiği krala karşı. 3 "Koparalım onların kayışlarını" diyorlar, "Atalım üzerimizden bağlarını." 4 Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor. 5 Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor 6 Ve, "Ben kralımı Kutsal dağım Siyon'a oturttum" diyor. 7 RAB'bin fermanını ilan edeceğim: Bana, "Sen benim oğlumsun" dedi, "Sana bugün baba oldum. 8 Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim. 9 Demir asayla kıracaksın onları, Toprak kap gibi parçalayacaksın." 10 Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın! 11 RAB'be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin. 12 Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O'na Sığınanlara!
Bölüm 3
Davut'un oğlu Avşalom'dan kaçtığı zaman yazdığı mezmur
1 Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı, Hele bana karşı ayaklananlar! 2 Birçoğu benim için: "Tanrı katında ona kurtuluş yok!" diyor. Sela 3 Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın, Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin. 4 RAB'be seslenirim, Yanıt verir bana kutsal dağından. Sela 5 Yatar uyurum, Uyanır kalkarım, RAB destektir bana. 6 Korkum yok Çevremi saran binlerce düşmandan. 7 Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni! Vur bütün düşmanlarımın çenesine, Kır kötülerin dişlerini. 8 Kurtuluş RAB'dedir, Halkının üzerinde olsun bereketin! Sela
Bölüm 4
1 Sana seslenince yanıt ver bana, Ey adil Tanrım! Ferahlat beni sıkıntıya düştüğümde, Lütfet bana, kulak ver duama. 2 Ey insanlar, ne zamana dek Onurumu utanca çevireceksiniz? Ne zamana dek boş şeylere gönül verecek, Yalan peşinde koşacaksınız? Sela 3 Bilin ki, RAB sadık kulunu kendine ayırmıştır, Ne zaman seslensem, duyar beni. 4 Korkuyla titreyin, günah işlemeyin; iyi düşünün yatağınızda, susun. Sela 5 Temiz yürekle kurbanlar sunun RAB'be, O'na güvenin. 6 "Kim bize iyilik yapacak?" diyen çok. Ya RAB, yüzünün ışığıyla bizi aydınlat! 7 Öyle bir sevinç verdin ki bana, Onların bol tahıl ve yeni şaraptan aldığı sevinçten fazla. 8 Esenlik içinde yatar uyurum, Çünkü yalnız sen, ya RAB, Güvenlik içinde tutarsın beni
Bölüm 5
1 Sözlerime kulak ver, ya RAB, İniltilerimi işit. 2 Feryadımı dinle, ey Kralım ve Tanrım! Duam sanadır.
3 Sabah sesimi duyarsın, ya RAB, Her sabah sana duamı sunar, umutla beklerim. 4 Çünkü sen kötülükten hoşlanan Tanrı değilsin, Kötülük senin yanında barınmaz. 5 Böbürlenenler önünde duramaz, Bütün suç işleyenlerden nefret duyar, 6 Yalan söyleyenleri yok edersin; Ya RAB, sen eli kanlılardan, Aldatıcılardan tiksinirsin. 7 Bense bol sevgin sayesinde Kutsal tapınağına gireceğim; Oraya doğru saygıyla eğileceğim. 8 Yol göster bana doğruluğunla, ya RAB, Düşmanlarıma karşı! Yolunu önümde düzle. 9 Çünkü onların sözüne güvenilmez, Yürekleri yıkım dolu. Yaltaklanır dururlar, Boğazları açık birer mezar. 10 Ey Tanrı, onları suçlu çıkar! Kurdukları düzen yıkımlarına yol açsın. Kov onları sayısız isyanları yüzünden. Çünkü sana karşı ayaklandılar. 11 Sevinsin sana sığınan herkes, Sevinç çığlıkları atsın sürekli, Kanat ger üzerlerine; Sevinçle coşsun adını sevenler sende. 12 Çünkü sen doğru kişiyi kutsarsın, ya RAB, Çevresini kalkan gibi lütfunla sararsın.
Bölüm 6
1 Ya RAB, öfkeyle azarlama beni, Gazapla yola getirme. 2 Lütfet bana, ya RAB, bitkinim; Şifa ver bana, ya RAB, kemiklerim sızlıyor, 3 Çok acı çekiyorum. Ah, ya RAB! Ne zamana dek sürecek bu?4 Gel, ya RAB, kurtar beni, Yardım et sevginden dolayı. 5 Çünkü ölüler arasında kimse seni anmaz, Kim şükür sunar sana ölüler diyarından? 6 İnleye inleye bittim, Döşeğim su içinde bütün gece ağlamaktan,Yatağım sırılsıklam gözyaşlarımdan. 7 Kederden gözlerimin feri sönüyor,Zayıflıyor gözlerim düşmanlarım yüzünden. 8 Ey suç işleyenler, Uzak durun benden, Çünkü RAB ağlayışımı işitti. 9 Yalvarışımı duydu, Duamı kabul etti. 10 Bütün düşmanlarım utanacak, Hepsini dehşet saracak, Ansızın geri dönecekler utanç içinde.
Bölüm 7
1 Sana sığınıyorum, ya RAB Tanrım .Peşime düşenlerden kurtar beni, Özgür kıl. 2 Yoksa aslan gibi parçalayacaklar beni, Kurtaracak biri yok diye, Lime lime edecekler etimi. 3 Ya RAB Tanrım, eğer şunu yaptıysam: Birine haksızlık ettiysem, 4 Dostuma ihanet ettiysem, Düşmanımı nedensiz soyduysam, 5 Ardıma düşsün düşman, Yakalasın beni, Canımı yerde çiğnesin, Ayak altına alsın onurumu. Sela 6 Öfkeyle kalk, ya RAB! Düşmanlarımın gazabına karşı çık! Benim için uyan! Buyur, adalet olsun. 7 Uluslar topluluğu çevreni sarsın, Onları yüce katından yönet. 8 RAB halkları yargılar; Beni de yargıla, ya RAB Doğruluğuma, dürüstlüğüme göre. 9 Ey adil Tanrım! Kötülerin kötülüğü son bulsun, Doğrular güvene kavuşsun, Sen ki akılları, gönülleri sınarsın. 10 Tanrı kalkan gibi yanıbaşımda, Temiz yüreklileri O kurtarır. 11 Tanrı adil bir yargıçtır, Öyle bir Tanrı ki, her gün öfke saçar. 12 Kötüler yola gelmezse, Tanrı kılıcını biler, Yayını gerip hedefine kurar. 13 Hazır bekler ölümcül silahları, Alevli okları. 14 İşte kötü insan fesat sancıları çekiyor, Kötülüğe gebe kalmış, Yalan doğuruyor. 15 Bir kuyu açıp kazıyor, Kazdığı kuyuya kendisi düşüyor. 16 Kötülüğü kendi başına gelecek, Zorbalığı kendi tepesine inecek. 17 Şükredeyim doğruluğu için RAB'be, Yüce RAB'bin adını ilahilerle öveyim.
Bölüm 8
1 Ya Rab Yahve, Ne yüce adın var yeryüzünün tümünde! Gökyüzünü görkeminle kapladın.
2 Çocukların, hatta bebeklerin sesiyle Set çektin hasımlarına, Düşmanı, öç alanı yok etmek için
3 Seyrederken ellerinin eseri olan gökleri Oraya koyduğun ayı ve yıldızları, 4 Soruyorum kendi kendime: İnsan ne ki, onu göz önüne alasın, insan soyu ne ki, ona ilgi duyasın?" 5 Nerdeyse bir tanrı yaptın onu, Başına şan şeref tacı koydun. 6 Ellerinin eserlerine onu egemen kıldın, Her şeyi ayaklarının altına serdin; 7 Davarları, sığırları, Yabanıl hayvanları, 8 Gökteki kuşları, denizdeki balıkları, Denizde kıpırdaşan bütün canlıları. 9 Ya Rab Yahve, Ne yüce adın var yeryüzünün tümünde!
Bölüm 9
1 Ya RAB, bütün yüreğimle sana şükredeceğim, Yaptığın harikaların hepsini anlatacağım. 2 Sende sevinç bulacak, coşacağım, Adını ilahilerle öveceğim, ey Yüceler Yücesi! 3 Düşmanlarım geri çekilirken, Sendeleyip ölüyorlar senin önünde. 4 Çünkü hakkımı, davamı sen savundun,
Adil yargıç olarak tahta oturdun. 5 Ulusları azarladın, kötüleri yok ettin, Sonsuza dek adlarını sildin.
6 Yok olup gitti düşmanlar sonsuza dek, Kökünden söktün kentlerini, Anıları bile silinip gitti.
7 Oysa RAB sonsuza dek egemenlik sürer, Yargı için kurmuştur tahtını;
8 O yönetir doğrulukla dünyayı, O yargılar adaletle halkları. 9 RAB ezilenler için bir sığınak, Sıkıntılı günlerde bir kaledir. 10 Seni tanıyanlar sana güvenir, Çünkü sana yönelen leri hiç terk etmedin, ya RAB. 11 Siyon'da oturan RAB'bi ilahilerle övün! Yaptıklarını halklar arasında duyurun! 12 Çünkü dökülen kanın hesabını soran anımsar, Ezilenlerin feryadını unutmaz. 13 Acı bana, ya RAB!
Ey beni ölümün eşiğinden kurtaran, Benden nefret edenler yüzünden çektiğim derde bak!
14 Öyle ki, övgüye değer işlerini anlatayım Yeruşalim kapılarında Sağladığın kurtuluşla sevineyim.
15 Uluslar kendi kazdıkları kuyuya düştü, Ayakları gizledikleri ağa takıldı. 16 Adil yargılarıyla RAB kendini gösterdi, Kötüler kendi kurdukları tuzağa düştü. Higayon Sela 17 Kötüler ölüler diyarına gidecek, Tanrı'yı unutan bütün uluslar... 18 Ama yoksul hiç unutulmayacak, Mazlumun umudu sonsuza dek kırılmayacak. 19 Kalk, ya RAB! İnsan galip çıkmasın, Huzurunda yargılansın ulus lar!
20 Onlara dehşet saç, ya RAB Sadece insan olduklarını bilsin uluslar. Sela
Bölüm 10
1 Ya RAB, neden uzak duruyorsun, Sıkıntı günlerinde kendini gizliyorsun? 2 Kötüler gururla mazlumları avlıyor, Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor. 3 Kötü insan içindeki isteklerle övünür, Açgözlü insan RAB'be lanet okur, O'nu hor görür. 4 Kendini beğenmiş kötü insan Tanrı'ya yönelmez, Hep, "Tanrı yok!" diye düşünür. 5 Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür.
Öyle yücedir ki senin yargıların, Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır. 6 İçinden, "Ben sarsılmam" der, Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem." 7 Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu, Dilinin altında kötülük ve fesat saklı. 8 Köylerin çevresinde pusu kurar, Masumu gizli yerlerde öldürür,
Çaresizi sinsice gözler. 9 Gizli yerlerde pusuya yatar Çalılıktaki aslan gibi, Kapmak için mazlumu bekler Ve ağına düşürüp yakalar. 10 Kurbanları çaresiz çöker, Saldıranın üstün gücü altında ezilir.
11 Kötü insan içinden, "Tanrı unuttu" der "Örttü yüzünü, asla göremez." 12 Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı! Mazlumları unutma! 13 Neden kötü insan seni hor görsün, çinden, "Tanrı hesap sormaz" desin? 14 Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün, Yardım etmek için onları izlersin;
Çaresizler sana dayanır Öksüzün yardımcısı sensin. 15 Kötünün, haksızın kolunu kır,
Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten. 16 RAB sonsuza dek kral kalacak,
Uluslar O'nun ülkesinden temizlenecek . 17 Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB,
Yüreklendirirsin onları, Kulağın hep üzerlerinde; 18 Öksüze, düşküne hakkını vermek için,
Bir daha d ehşet saçmasın ölümlü insan.
Bölüm 11
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru 1 Ben RAB'be sığınırım, Nasıl dersiniz bana,
Kuş gibi kaç dağlara. 2 Bak, kötüler yaylarını geriyor, Temiz yürekli insanları Karanlıkta vurmak için
Oklarını kirişine koyuyor. 3 Temeller yıkılırsa, Ne yapabilir doğru insan?" 4 RAB kutsal tapınağındadır,
O'nun tahtı göklerdedir, Bütün insanları görür, Herkesi sınar. 5 RAB doğru insanı sınar,
Kötüden, zorbalığı sevenden tiksinir. 6 Kötülerin üzerine kızgın korlar ve kükürt yağdıracak,
Paylarına düşen kâse kavurucu rüzgar olacak. 7 Çünkü RAB doğrudur, doğruları sever;
Dürüst insanlar O'nun yüzünü görecek.
Bölüm 12
Müzik şefi için - Sekiz telli sazlarla
Davut'un mezmuru 1 Kurtar beni, ya RAB, sana bağlı kimse kalmadı, Sadık insanlar yok oldu. 2 Herkes birbirine yalan söylüyor,
Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor. 3 Sustursun RAB dalkavukların ağzını, Büyüklenen dilleri. 4 Onlar ki, "Dilimizle kazanırız,
Dudaklarımız emrimizde, Kim bize efendilik edebilir?" derler. 5 "Şimdi kalkacağım" diyor RAB, "Çünkü mazlumlar eziliyor,
Yoksullar inliyor, Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara." 6 RAB'bin sözleri pak sözlerdir; Toprak ocakta eritilmiş, Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer. 7 Sen onları koru, ya RAB, Bu kötü kuşaktan hep uzak tut .
8 İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce, Kötüler her yanda dolaşır oldu.
Bölüm 13
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru 1 Ne zamana dek, ya RAB, Sonsuza dek mi beni unutacaksın? Ne zamana dek yüzünü benden gizleyeceksin? 2 Ne zamana dek içimde tasa, Yüreğimde hep keder olacak? Ne zamana dek düşmanım bana üstün çıkacak? 3 Gör halimi, ya RAB, yanıt ver, Tanrım, Gözlerimi aç, ölüm uykusuna dalmayayım. 4 Düşmanlarım, "Onu yendik!" demesin, Sarsıldığımda hasımlarım sevinmesin. 5 Ben senin sevgine güveniyorum, Yüreğim kurtarışınla coşsun.
6 Ezgiler söyleyeceğim sana, ya RAB, Çünkü iyilik ettin bana.
Bölüm 14
(53. Mez.)
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru 1 Akılsız içinden, "Tanrı yok!" der. İnsanlar bozuldu, iğrençlik aldı yürüdü,
İyilik eden yok. 2 RAB göklerden bakar oldu insanlara, Akıllı biri, Tanrı'ya yönelen biri var mı diye. 3 Hepsi sapmış, Çürümüş sanki,
İyilik eden yok,
Bir kişi bile!
4 Suç işleyenlerin hiçbiri görmüyor mu?
Halkımı ekmek yer gibi yiyorlar,
RAB'be yakarmıyorlar.
5 Ansızın dehşete düşecekler,
Çünkü Tanrı doğruların yanındadır.
6 Mazlumun hayalini boşa çıkarırdınız,
Ama RAB onun sığınağıdır.
7 Keşke İsrail'in kurtuluşu Siyon'dan gelse!
RAB halkını eski gönencine kavuşturunca,
Yakup soyu sevinecek, İsrail halkı coşacak
Bölüm 15
Davut'un mezmuru
1 Ya RAB, çadırına kim konuk olabilir?
Kutsal dağında kim oturabilir?
2 Kusursuz yaşam süren, adil davranan,
Yürekten gerçeği söyleyen.
3 İftira etmez,
Dostuna zarar vermez,
Komşusuna kara çalmaz böylesi.
4 Aşağılık insanları hor görür,
Ama RAB'den korkanlara saygı duyar.
Kendi zararına ant içse bile, dönmez andından.
5 Parasını faize vermez,
Suçsuza karşı rüşvet almaz.
Böyle yaşayan asla sarsılmayacak
Bölüm 16
Davut'un miktamı
1 Koru beni, ey Tanrı, Çünkü sana sığınıyorum.
2 RAB'be dedim ki, "Efendim sensin.
Senden öte mutluluk yok benim için."
3 Ülkedeki kutsallara gelince,
Soyludur onlar, biricik zevkim onlardır.
4 Başka ilahların ardınca koşanların derdi artacak.
Onların kan sunularını dökmeyeceğim,
Adlarını ağzıma almayacağım.
5 Benim payıma,
Benim kâseme düşen sensin, ya RAB;
Yaşamım senin ellerinde.
6 Payıma ne güzel yerler düştü,
Ne harika bir mirasım var!
7 Övgüler sunarım bana öğüt veren RAB'be,
Geceleri bile vicdanım uyarır beni.
8 Gözümü RAB'den ayırmam,
Hiç sarsılmam, O sağımda durduğu için.
9 Bu yüzden içim sevinç dolu, yüreğim coşuyor,
Bedenim güven içinde.
10 Çünkü sen beni ölüler diyarına terk etmezsin,
Sadık kulunun çürümesine izin vermezsin.
11 Hep yaşam yolunu gösterirsin bana.
Bol sevinç vardır senin huzurunda,
Sağ elinden mutluluk eksilmez
Bölüm 17
Davut'un duası
1 Haklı davamı dinle, ya RAB,
Feryadımı işit!
Hilesiz dudaklardan çıkan duama kulak ver!
2 Haklı çıkar beni,
Çünkü sen gerçeği görürsün.
3 Yüreğimi yokladın,Gece denedin,
Sınadın beni,
Kötü bir şey bulmadın;
Kararlıyım, ağzımdan kötü söz çıkmaz,
4 Başkalarının yaptıklarına gelince,
Ben senin sözlerine uyarak
Şiddet yollarından kaçındım.
5 Sıkı adımlarla senin yollarını tuttum,
Kaymadı ayaklarım.
6 Sana yakarıyorum, ey Tanrı,
Çünkü bana yanıt verirsin;
Kulak ver bana, dinle söylediklerimi!
7 Göster harika sevgini,
Ey sana sığınanları saldırganlardan sağ eliyle kurtaran!
8 Koru beni gözbebeği gibi;
Kanatlarının gölgesine gizle
9 Kötülerin saldırısından,
Çevremi saran ölümcül düşmanlarımdan.
10 Yürekleri yağ bağlamış,
Ağızları büyük laflar ediyor.
11 İzimi buldular, üzerime geliyorlar,
Yere vurmak için gözetliyorlar.
12 Tıpkı parçalamak için sabırsızlanan bir aslan,
Pusuya yatan genç bir aslan gibi.
13 Kalk, ya RAB, kes önlerini, eğ başlarını!
Kılıcınla kurtar canımı kötülerden,
14 Elinle bu insanlardan, ya RAB,
Yaşam payı bu dünyada olan insanlardan.
Varsın karınları vereceğin cezalara doysun,
Çocukları da yiyip doysun,
Artanı torunlarına kalsın!
15 Ama ben doğruluk sayesinde yüzünü göreceğim senin,
Uyanınca suretini görmeye doyacağımBölüm 18
(2.Sam. 22)
Müzik şefi için - RAB'bin kulu Davut'un mezmuru
RAB kendisini bütün düşmanlarının pençesinden ve
Saul'un elinden kurtardığı gün Davut
RAB'be şu ezgiyi okudu:
1 Seni seviyorum, gücüm sensin, ya RAB!
2 RAB benim kayam, sığınağım, kurtarıcımdır,
Tanrım, kayam, sığınacak yerimdir,
Kalkanım, güçlü kurtarıcım, korunağımdır!
3 Övgüye değer RAB'be seslenir,
Kurtulurum düşmanlarımdan.
4 Ölüm iplerine dolanmıştım,
Yıkım selleri basmıştı beni,
5 Ölüler diyarının bağları sarmıştı,
Ölüm tuzakları çıkmıştı karşıma.
6 Sıkıntı içinde RAB'be yakardım,
Yardıma çağırdım Tanrım'ı.
Tapınağından sesimi duydu,
Haykırışım kulaklarına ulaştı.
7 O zaman yeryüzü sarsılıp sallandı,
Titreyip sarsıldı dağların temelleri,
Çünkü RAB öfkelenmişti.
8 Burnundan duman yükseldi,
Ağzından kavurucu ateş
Ve korlar fışkırdı.
9 Kara buluta basarak
Gökleri yarıp indi.
10 Bir Keruv'a binip uçtu,
Rüzgar kanatlar takarak hızla geldi.
11 Karanlığı örtündü,
Kara bulutları kendine çardak yaptı.
12 Varlığının parıltısından,
Bulutlardan dolu ve korlar savruluyordu.
13 RAB göklerden gürledi,
Duyurdu sesini Yüceler Yücesi,
Dolu ve alevli korlarla.
14 Savurup oklarını düşmanlarını dağıttı,
Şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi.
15 Denizin dibi göründü,
Yeryüzünün temelleri açığa çıktı, ya RAB,
Senin azarlamandan,
Burnundan çıkan güçlü soluktan.
16 RAB yukarıdan elini uzatıp tuttu,
Çıkardı beni derin sulardan.
17 Beni güçlü düşmanımdan,
Benden nefret edenlerden kurtardı,
Çünkü onlar benden güçlüydü.
18 Felaket günümde karşıma dikildiler,
Ama RAB bana destek oldu.
19 Beni huzura kavuşturdu,
Kurtardı, çünkü benden hoşnut kaldı.
20 RAB doğruluğumun karşılığını verdi,
Beni temiz ellerime göre ödüllendirdi.
21 Çünkü RAB'bin yolunda yürüdüm,
Tanrım'dan uzaklaşarak kötülük yapmadım.
22 O'nun bütün ilkelerini göz önünde tuttum,
Kurallarından ayrılmadım.
23 O'nun gözünde kusursuzdum,
Suç işlemekten sakındım.
24 Bu yüzden RAB beni
Doğru ve pak olan ellerime göre ödüllendirdi.
25 Sadık kuluna bağlılık gösterir,
Kusursuz olana kusursuz davranırsın.
26 Pak olanla pak olur,
Eğriye eğri davranırsın.
27 Alçakgönüllüleri kurtarır,
Gururluların başını eğersin.
28 Işığımın kaynağı sensin, ya RAB, Tanrım!
Karanlığımı aydınlatırsın.
29 Desteğinle akıncılara saldırır,
Seninle surları aşarım, Tanrım.
30 Tanrı'nın yolu kusursuzdur,
RAB'bin sözü arıdır.
O kendisine sığınan herkesin kalkanıdır.
31 Var mı RAB'den başka Tanrı?
Tanrımız'dan başka kaya var mı?
32 Tanrı beni güçle donatır,
Yolumu kusursuz kılar.
33 Ayaklar verdi bana, geyiklerinki gibi,
Doruklarda tutar beni.
34 Bana savaşmayı öğretti,
Kollarımla tunç bir yayı gereyim diye.
35 Bana zafer kalkanını bağışlarsın,
Sağ elin destekler,
Alçakgönüllülüğün yüceltir beni.
36 Bastığım yerleri genişletirsin,
Burkulmaz bileklerim.
37 Kovalayıp yetiştim düşmanlarıma,
Hepsi yok olmadan geri dönmedim.
38 Ezdim onları, kalkamaz oldular,
Ayaklarımın altına serildiler.
39 Savaş için beni güçle donattın,
Bana başkaldıranları önümde yere serdin.
40 Düşmanlarımı kaçmak zorunda bıraktın,
Benden nefret edenleri yok ettim.
41 Feryat ettiler, ama kurtaran çıkmadı;
RAB'bi çağırdılar, ama O yanıt vermedi.
42 Ezdim onları, rüzgarın savurduğu toza döndüler,
Sokak çamuru gibi savurup attım.
43 Halkımın çekişmelerinden beni kurtardın
Ulusların önderi yaptın,
Tanımadığım halklar bana kulluk ediyor.
44 Duyar duymaz sözümü dinlediler,Yabancılar bana yaltaklandılar.
45 Yabancıların betleri benizleri attı,
Titreyerek çıktılar kalelerinden.
46 RAB yaşıyor! Kayama övgüler olsun!
Yücelsin kurtarıcım Tanrı!
47 O'dur öcümü alan Halkları bana bağımlı kılan.
48 Düşmanlarımdan kurtarır,
Başkaldıranlardan üstün kılar beni,
Zorbaların elinden alır.
49 Bu yüzden uluslar arasında seni öveceğim, ya RAB,
Adına ezgiler dizeceğim.
50 RAB kralını büyük zaferlere ulaştırır,
Meshettiği krala, Davut'a ve soyuna
Sonsuza dek sevgi gösterir.
Bölüm 19
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1 Gökler Tanrı'nın görkemini açıklamakta,
Gökkubbe ellerinin eserini duyurmakta.
2 Gün güne söz söyler,
Gece geceye bilgi verir.
3 Ne söz geçer orada, ne de konuşma,
Sesleri duyulmaz.
4 Ama sözleri yeryüzünü dolaşır,
Söyledikleri dünyanın dört bucağına ulaşır.
Güneş için göklerde çadır kurdu Tanrı.
5 Gerdekten çıkan güveye benzer güneş,
Koşmaya başlayacak atlet gibi sevinir.
6 Göğün bir ucundan çıkar,
Öbür ucuna döner,
Hiçbir şey gizlenmez sıcaklığından.
7 RAB'bin yasası yetkindir, cana can katar,
RAB'bin buyrukları güvenilirdir,
Saf adama bilgelik verir,
8 RAB'bin kuralları doğrudur, yüreği sevindirir,
RAB'bin buyrukları arıdır, gözleri aydınlatır.
9 RAB korkusu paktır, sonsuza dek kalır,
RAB'bin ilkeleri gerçek, tamamen adildir.
10 Onlara altından, bol miktarda saf altından çok istek duyulur,
Onlar baldan, süzme petek balından tatlıdır.
11 Uyarırlar kulunu,
Onlara uyanların ödülü büyüktür.
12 Kim yanlışlarını görebilir?
Bağışla göremediğim kusurlarımı,
13 Bilerek işlenen günahlardan koru kulunu,
İzin verme bana egemen olmalarına!
O zaman büyük isyandan uzak,
Kusursuz olurum.
14 Ağzımdan çıkan sözler,
Yüreğimdeki düşünceler,
Kabul görsün senin önünde,
Ya RAB, kayam, kurtarıcım benim!
Bölüm 20
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1 Sıkıntılı gününde RAB sana yanıt versin,
Yakup'un Tanrısı'nın adı seni korusun!
2 Yardım göndersin sana Kutsal Yer'den,
Siyon'dan destek versin.
3 Bütün tahıl sunularını anımsasın,
Yakmalık sunularını kabul etsin! Sela
4 Gönlünce versin sana,
Bütün tasarılarını gerçekleştirsin!
5 O zaman zaferini sevinç çığlıklarıyla kutlayacağız,
Tanrımız'ın adıyla sancaklarımızı dikeceğiz.
RAB senin bütün dileklerini yerine getirsin.
6 Şimdi anladım ki, RAB meshettiği kralı kurtarıyor,
Sağ elinin kurtarıcı gücüyle
Kutsal göklerinden ona yanıt veriyor.
7 Bazıları savaş arabalarına,
Bazıları atlarına güvenir,
Bizse Tanrımız RAB'be güveniriz.
8 Onlar çöküyor, düşüyorlar;
Bizse kalkıyor, dimdik duruyoruz.
9 Ya RAB, kralı kurtar!
Yanıt ver bize sana yakardığımız gün!Bölüm 21
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1 Ya RAB, kral seviniyor gösterdiğin güce.
Sevinçten coşuyor verdiğin zaferle!
2 Gönlünün istediğini verdin,
Ağzından çıkan dileği geri çevirmedin. Sela
3 Onu güzel armağanlarla karşıladın,
Başına saf altından taç koydun.
4 Senden yaşam istedi, verdin ona:
Uzun, sonsuz bir ömür.
5 Sağladığın zaferle büyük yüceliğe erişti,
Onu görkem ve büyüklükle donattın.
6 Üzerine sürekli bereket yağdırdın,
Varlığınla onu sevince boğdun.
7 Çünkü kral RAB'be güvenir,
Yüceler Yücesi'nin sevgisi sayesinde sarsılmaz.
8 Elin bütün düşmanlarına erişecek,
Sağ elin senden nefret edenlere uzanacak.
9 Öfkelendiğin an, ya RAB,
Kızgın fırına döndüreceksin onları;
Gazapla yutacak,
Ateşle tüketeceksin.
10 Yok edeceksin çocuklarını yeryüzünden,
Soylarını insanlar arasından.
11 Düzenler kursalar sana,
Aldatmaya çalışsalar,
Yine de başarılı olamazlar.
12 Çünkü sırtlarını döndüreceksin,
Yayını yüzlerine doğru gerince.
13 Yüceliğini göster, ya RAB, gücünle!
Ezgiler söyleyip ilahilerle öveceğiz kudretiniBölüm 22
Müzik şefi için - "Tan geyiği" makamında
Davut'un mezmuru
1 Tanrım, Tanrım, neden beni terk ettin?
Niçin bana yardım etmekten,
Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?
2 Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun,
Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.
3 Oysa sen kutsalsın,
İsrail'in övgüleri üzerine taht kuran sensin.
4 Sana güvendiler atalarımız,
Sana dayandılar, onları kurtardın.
5 Sana yakarıp kurtuldular,
Sana güvendiler, aldanmadılar.
6 Ama ben insan değil, toprak kurduyum,
İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.
7 Beni gören herkes alay ediyor,
Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki:
8 "Sırtını RAB'be dayadı, kurtarsın bakalım onu,
Madem onu seviyor, yardım etsin!"
9 Oysa beni ana rahminden çıkaran,
Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.
10 Doğuşumdan beri sana teslim edildim,
Ana rahminden beri Tanrım sensin!
11 Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda,
Yardım edecek kimse yok.
12 Boğalar kuşatıyor beni,
Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.
13 Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi
Ağızlarını açıyorlar bana.
14 Su gibi dökülüyorum,
Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor;
Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
15 Gücüm çömlek parçası gibi kurudu,
Dilim damağıma yapışıyor;
Beni ölüm toprağına yatırdın.
16 Köpekler kuşatıyor beni,
Kötüler sürüsü çevremi sarıyor,
Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.
17 Bütün kemiklerimi sayar oldum,
Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.
18 Giysilerimi aralarında paylaşıyor,
Mintanım için kur'a çekiyorlar.
19 Ama sen, ya RAB, uzak durma;
Ey gücüm benim, yardımıma koş!
20 Canımı kılıçtan,
Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!
21 Kurtar beni aslanın ağzından,
Yaban öküzlerinin boynuzundan.
Yanıt ver bana!
22 Adını kardeşlerime duyurayım,
Topluluk ortasında sana övgüler sunayım:
23 Ey sizler, RAB'den korkanlar, O'na övgüler sunun!
Ey Yakup soyu, O'nu yüceltin!
Ey İsrail soyu, O'na saygı gösterin!
24 Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı,
Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi;
Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.
25 Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta,
Senden korkanların önünde sunacağım adaklarımı.
26 Yoksullar yiyip doyacak,
RAB'be yönelenler O'na övgü sunacak.
Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!
27 Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RAB'be dönecek,
Ulusların bütün soyları O'nun önünde yere kapanacak.
28 Çünkü egemenlik RAB'bindir,
Ulusları O yönetir.
29 Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak
Ve O'nun önünde yere kapanacak,
Toprağa gidenler,
Ölümlerine engel olamayanlar,
Eğilecekler O'nun önünde.
30 Gelecek kuşaklar O'na kulluk edecek,
Rab yeni kuşaklara anlatılacak.
31 O'nun doğruluğunu,
"Rab yaptı bunları" diyerek,
Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.
Bölüm 23
Davut'un mezmuru
1 RAB çobanımdır,
Eksiğim olmaz.
2 Beni yemyeşil çayırlarda yatırır,
Sakin suların kıyısına götürür.
3 İçimi tazeler,
Adı uğruna bana doğru yollarda öncülük eder.
4 Karanlık ölüm vadisinden geçsem bile,
Kötülükten korkmam.
Çünkü sen benimlesin.
Çomağın, değneğin güven verir bana.
5 Düşmanlarımın önünde bana sofra kurarsın,
Başıma yağ sürersin,
Kâsem taşıyor.
6 Ömrüm boyunca yalnız iyilik ve sevgi izleyecek beni,
Hep RAB'bin evinde oturacağım.
Bölüm 24
1 RAB'bindir yeryüzü ve içindekiler,
Dünya ve üzerinde yaşayanlar;
2 Çünkü O'dur denizler üzerinde onu kuran,
Sular üzerinde durduran.
3 RAB'bin dağına kim çıkabilir,
Kutsal Yer'inde kim durabilir?
4 Elleri pak, yüreği temiz olan,
Gönlünü putlara kaptırmayan,
Yalan yere ant içmeyen.
5 RAB kutsar böylesini,
Kurtarıcısı Tanrı aklar.
6 O'na yönelenler,
Yakup'un Tanrısı'nın yüzünü arayanlar
İşte böyledir. Sela
7 Kaldırın başınızı, ey kapılar!
Açılın, ey eski kapılar!
Yüce Kral girsin içeri!
8 Kimdir bu Yüce Kral?
O RAB'dir, güçlü ve yiğit,
Savaşta yiğit olan RAB.
9 Kaldırın başınızı, ey kapılar!
Açılın, ey eski kapılar!
Yüce Kral girsin içeri!
10 Kimdir bu Yüce Kral?
Her Şeye Egemen
RAB'dir bu Yüce Kral! Sela
Bölüm 25
Davut'un mezmuru
1 Ya RAB, bütün varlığımla sana yaklaşıyorum,
2 Ey Tanrım, sana güveniyorum, utandırma beni,
Düşmanlarım zafer kahkahası atmasın!
3 Sana umut bağlayan hiç kimse utanca düşmesin;
Nedensiz hainlik edenler utansın.
4 Ya RAB, yollarını bana öğret,
Yönlerini bildir.
5 Bana gerçek yolunda öncülük et, eğit beni;
Çünkü beni kurtaran Tanrı sensin.
Bütün gün umudum sende.
6 Ya RAB, sevecenliğini ve sevgini anımsa;
Çünkü onlar öncesizlikten beri aynıdır.
7 Gençlik günahlarımı, isyanlarımı anımsama,
Sevgine göre anımsa beni,
Çünkü sen iyisin, ya RAB.
8 RAB iyi ve doğrudur,
Onun için günahkârlara yol gösterir.
9 Alçakgönüllülere adalet yolunda öncülük eder,
Kendi yolunu öğretir onlara.
10 RAB'bin bütün yolları sevgi ve gerçeğe dayanır
Antlaşmasındaki buyruklara uyanlar için.
11 Ya RAB, adın uğruna
Suçumu bağışla, çünkü suçum büyük.
12 Kim RAB'den korkarsa,
RAB ona seçeceği yolu gösterir.
13 Gönenç içinde yaşayacak o insan,
Soyu ülkeyi sahiplenecek.
14 RAB kendisinden korkanlarla paylaşır sırrını,
Onlara açıklar antlaşmasını.
15 Gözlerim hep RAB'dedir,
Çünkü ayaklarımı ağdan O çıkarır.
16 Halime bak, lütfet bana;
Çünkü garip ve mazlumum.
17 Yüreğimdeki sıkıntılar artıyor,
Kurtar beni dertlerimden!
18 Üzüntüme, acılarıma bak,
Bütün günahlarımı bağışla!
19 Düşmanlarıma bak, ne kadar çoğaldılar,
Nasıl da benden nefret ediyorlar!
20 Canımı koru, kurtar beni!
Hayal kırıklığına uğratma, çünkü sana sığınıyorum!
21 Dürüstlük, doğruluk korusun beni,
Çünkü umudum sendedir.
22 Ey Tanrı, kurtar İsrail'i
Bütün sıkıntılarından!
Bölüm 26
Davut'un mezmuru
1 Beni haklı çıkar, ya RAB,
Çünkü dürüst bir yaşam sürdüm;
Sarsılmadan RAB'be güvendim.
2 Dene beni, ya RAB, sına;
Duygularımı, düşüncelerimi yokla.
3 Çünkü sevgini hep göz önünde tutuyor,
Senin gerçeğini yaşıyorum ben.
4 Yalancılarla oturmam,
İkiyüzlülerin suyuna gitmem.
5 Kötülük yapanlar topluluğundan nefret ederim,
Fesatçıların arasına girmem.
6 Suçsuzluğumu göstermek için ellerimi yıkar,
Sunağının çevresinde dönerim, ya RAB,
7 Yüksek sesle şükranımı duyurmak
Ve bütün harikalarını anlatmak için.
8 Severim, ya RAB, yaşadığın evi,
Görkeminin bulunduğu yeri.
9 Günahkârların,
Eli kanlı adamların yanısıra canımı alma.
10 Onların elleri kötülük aletidir,
Sağ elleri rüşvet doludur.
11 Ama ben dürüst yaşarım,
Kurtar beni fidyeyle, lütfet bana!
12 Ayağım emin yerde duruyor.
Topluluk içinde sana övgüler sunacağım, ya RAB.
Bölüm 27
Davut'un mezmuru
1 RAB benim ışığım, kurtuluşumdur,
Kimseden korkmam.
RAB yaşamımın kalesidir,
Kimseden yılmam.
2 Hasımlarım, düşmanlarım olan kötüler,
Beni yutmak için üzerime gelirken
Tökezleyip düşerler.
3 Karşımda bir ordu konaklasa,
Kılım kıpırdamaz,
Bana karşı savaş açılsa,
Yine güvenimi yitirmem.
4 RAB'den tek dileğim, tek isteğim şu:
RAB'bin güzelliğini seyretmek,
Tapınağında O'na hayran olmak için
Ömrümün bütün günlerini O'nun evinde geçirmek.
5 Çünkü O kötü günde beni çardağında gizleyecek,
Çadırının emin yerinde saklayacak,
Yüksek bir kaya üzerine çıkaracak beni.
6 O zaman çevremi saran düşmanlarıma karşı başım yukarı kalkacak,
Sevinçle haykırarak kurbanlar sunacağım O'nun çadırında,
O'nu ezgilerle, ilahilerle öveceğim.
7 Sana yakarıyorum, ya RAB, kulak ver sesime,
Lütfet, yanıt ver bana!
8 Ya RAB, içimden bir ses duydum:
"Yüzümü ara!" dedin,
İşte yüzünü arıyorum.
9 Yüzünü benden gizleme,
Kulunu öfkeyle geri çevirme!
Bana hep yardımcı oldun;
Bırakma, terk etme beni,
Ey beni kurtaran Tanrı!
10 Anamla babam beni terk etseler bile,
RAB beni kabul eder.
11 Ya RAB, yolunu öğret bana,
Düşmanlarıma karşı
Düz yolda bana öncülük et.
12 Beni hasımlarımın keyfine bırakma,
Çünkü yalancı tanıklar dikiliyor karşıma,
Ağızları şiddet saçıyor.
13 Yaşam ülkesinde
RAB'bin iyiliğini göreceğimden kuşkum yok.
14 Umudunu RAB'be bağla,
Güçlü ve yürekli ol;
Umudunu RAB'be bağla!
Bölüm 28
Davut'un mezmuru
1 Ya RAB, sana yakarıyorum,
Kayam benim, kulak tıkama sesime;
Çünkü sen sessiz kalırsan,
Ölüm çukuruna inen ölülere dönerim ben.
2 Seni yardıma çağırdığımda,
Ellerimi en kutsal katına doğru açtığımda,
Kulak ver yalvarışlarıma.
3 Beni kötülerle, haksızlık yapanlarla
Aynı kefeye koyup cezalandırma.
Onlar komşularıyla dostça konuşur,
Ama yüreklerinde kötülük beslerler.
4 Eylemlerine,
Yaptıkları kötülüklere göre onlara yanıt ver;
Yaptıklarının,
Hak ettiklerinin karşılığını ver.
5 Onlar RAB'bin yaptıklarına,
Ellerinin eserine önem vermezler;
Bu yüzden RAB onları yıkacak,
Bir daha ayağa kaldırmayacak.
6 RAB'be övgüler olsun!
Çünkü yalvarışımı duydu.
7 RAB benim gücüm, kalkanımdır,
O'na yürekten güveniyor ve yardım görüyorum.
Yüreğim coşuyor,
Ezgilerimle O'na şükrediyorum.
8 RAB halkının gücüdür,
Meshettiği kralın zafer kalesidir.
9 Halkını kurtar, öz halkını kutsa;
Çobanlık et onlara, sürekli destek ol!
Bölüm 29
Davut'un mezmuru
1 Ey ilahi varlıklar, tanıyın RAB'bi,
Görkemini, kudretini tanıyın RAB'bin!
2 RAB'bin görkemini adına yaraşır biçimde övün,
Kutsal giysiler içinde RAB'be tapının!
3 RAB'bin sesi sulara hükmediyor,
Görkemli Tanrı gürlüyor,
RAB engin sulara hükmediyor.
4 RAB'bin sesi güçlüdür,
RAB'bin sesi görkemlidir.5 RAB'bin sesi sedir ağaçlarını kırar,
Lübnan sedirlerini parçalar.
6 Lübnan'ı buzağı gibi,Siryon Dağı'nı yabanıl öküz yavrusu gibi sıçratır.
7 RAB'bin sesi şimşek gibi çakar,
8 RAB'bin sesi çölü titretir,
RAB Kadeş Çölü'nü sarsar.
9 RAB'bin sesi geyikleri doğurtur,
Ormanları çıplak bırakır.
O'nun tapınağında herkes "Yücesin!" diye haykırır.
10 RAB tufan üstünde taht kurdu,
O sonsuza dek kral kalacak.
11 RAB halkına güç verir,
Halkını esenlikle kutsar!
Bölüm 30
Tapınak adanırken söylenen bir ilahi
Davut'un mezmuru
1 Seni yüceltmek istiyorum, ya RAB,
Çünkü beni kurtardın,
Düşmanlarımı bana güldürmedin.
2 Ya RAB Tanrım,
Sana yakardım, bana şifa verdin.
3 Ya RAB, beni ölüler diyarından çıkardın,
Yaşam verdin bana, ölüm çukuruna düşürmedin.4 Ey RAB'bin sadık kulları, O'nu ilahilerle övün,
Kutsallığını anarak O'na şükredin.
5 Çünkü öfkesi bir an sürer,
Lütfu ise bir ömür;
Gözyaşlarınız belki bir gece akar,
Ama sabahla sevinç doğar.
6 Huzur duyunca dedim ki,
"Asla sarsılmayacağım!"
7 Ya RAB, lütfunla beni güçlü bir dağ gibi
Sarsılmaz kıldın;
Ama sen yüzünü gizleyince,
Dehşete düştüm.
8 Ya RAB, sana sesleniyorum,
Rab'be yalvarıyorum:
9 "Ne yararı olur senin için dökülen kanımın,
Çukura inersem?
Toprak sana övgüler sunar mı,
Senin sadakatini ilan eder mi?
10 Dinle, ya RAB, acı bana;
Yardımcım ol, ya RAB!"
11 Yasımı şenliğe döndürdün,
Çulumu çıkarıp beni sevinçle kuşattın.
12 Öyle ki, gönlüm seni ilahilerle övsün, susmasın!
Ya RAB Tanrım, sana sürekli şükredeceğim
Bölüm 31
(71. Mez. 1-3)
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1 Ya RAB, sana sığınıyorum.
Utandırma beni hiçbir zaman!
Adaletinle kurtar beni!
2 Kulak ver bana,
Çabuk yetiş, kurtar beni;
Bir kaya ol bana sığınmam için,
Güçlü bir kale ol kurtulmam için!
3 Madem kayam ve kalem sensin,
Öncülük et, yol göster bana
Kendi adın uğruna.
4 Bana kurdukları tuzaktan uzak tut beni,
Çünkü sığınağım sensin.
5 Ruhumu ellerine bırakıyorum,
Ya RAB, sadık Tanrı, fidyeyle kurtar beni.
6 Değersiz putlara bel bağlayanlardan tiksinirim,
RAB'be güvenirim ben.
7 Çok vefalısın, bu yüzden sevinip coşacağım,
Çünkü düşkün halimi görüyor,
Çektiğim sıkıntıları biliyorsun,
8 Beni düşman eline düşürmedin,
Bastığım yerleri genişlettin.
9 Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım,
Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.
10 Ömrüm acıyla,
Yıllarım iniltiyle tükeniyor,
Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor,
Kemiklerim eriyor.
11 Düşmanlarım yüzünden rezil oldum,
Özellikle komşularıma.
Tanıdıklarıma dehşet salar oldum;
Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.
12 Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum,
Kırılmış bir çömleğe döndüm.
13 Birçoğunun iftirasını duyuyorum,
Her taraf dehşet içinde,
Bana karşı anlaştılar,
Canımı almak için düzen kurdular.
14 Ama ben sana güveniyorum, ya RAB,
"Tanrım sensin!" diyorum.
15 Hayatım senin elinde,
Kurtar beni düşmanlarımın pençesinden,
Ardıma düşenlerden.
16 Yüzün kulunu aydınlatsın,
Sevgi göster, kurtar beni!
17 Utandırma beni, ya RAB, sana sesleniyorum;
Kötüler utansın, ölüler diyarında sesleri kesilsin.
18 Sussun o yalancı dudaklar;
Doğru insana karşı
Gururla, tepeden bakarak,
Küçümseyerek konuşan dudaklar.
19 İyiliğin ne büyüktür, ya RAB,
Onu senden korkanlar için saklarsın,
Herkesin gözü önünde,
Sana sığınanlara iyi davranırsın.
20 İnsanların düzenlerine karşı,
Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin;
Saldırgan dillere karşı
Onları çardağında gizlersin.
21 RAB'be övgüler olsun,
Kuşatılmış bir kentte
Sevgisini bana harika biçimde gösterdi.
22 Telaş içinde demiştim ki:
"Huzurundan atıldım!"
Ama yardıma çağırınca seni,
Yalvarışımı işittin.
23 RAB'bi sevin, ey O'nun sadık kulları!
RAB kendisine bağlı olanları korur,
Büyüklenenlerin ise tümüyle hakkından gelir.24 Ey RAB'be umut bağlayanlar,
Güçlü ve yürekli olun!
Bölüm 32
Davut'un mezmuru - Maskil
1 Ne mutlu isyanı bağışlanan,
Günahı örtülen insana.
2 Ne mutlu RAB'bin kötülüklerini saymadığı,
Ruhunda hile bulunmayan insana.
3 Sustuğum sürece
Kemiklerim eridi,
Gün boyu inlemekten.
4 Çünkü gece gündüz
Elin üzerimde ağırlaştı.
Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi. Sela
5 Günahımı açıkladım sana,
Suçumu gizlemedim.
"RAB'be isyanımı itiraf edeceğim" deyince,
Günahımı, suçumu bağışladın. Sela
6 Bu nedenle her sadık kulun
Ulaşılır olduğun zaman sana dua etsin.
Azgın sular taşsa bile ona erişemez.
7 Sığınağım sensin,
Beni sıkıntıdan korur,
Çevremi kurtuluş ilahileriyle kuşatırsın. Sela
8 Eğiteceğim seni, gideceğin yolu göstereceğim,
Öğüt vereceğim sana,
Gözüm sendedir.
9 At ya da katır gibi anlayışsız olmayın;
Onları idare etmek için gem ve dizgin gerekir,
Yoksa sana yaklaşmazlar.
10 Kötülerin acısı çoktur,
Ama RAB'be güvenenleri O'nun sevgisi kuşatır.
11 Ey doğru insanlar, sevinç kaynağınız RAB olsun, coşun;
Ey yüreği temiz olanlar,
Hepiniz sevinç çığlıkları atın!
Bölüm 33
1 Ey doğru insanlar, RAB'be sevinçle haykırın!
Dürüstlere O'nu övmek yaraşır.
2 Lir çalarak RAB'be şükredin,
On telli çenk eşliğinde O'nu ilahilerle övün.
3 O'na yeni bir ezgi dizin,
Sevinç çığlıklarıyla sazınızı konuşturun.
4 Çünkü RAB'bin sözü doğrudur,
Her işi sadakatle yapar.
5 Doğruluğu, adaleti sever,
RAB'bin sevgisi yeryüzünü doldurur.
6 Gökler RAB'bin sözüyle,
Gök cisimleri ağzından çıkan solukla yaratıldı.
7 Deniz sularını bir araya toplar,
Engin suları ambarlara depolar.
8 Bütün yeryüzü RAB'den korksun,
Dünyada yaşayan herkes O'na saygı duysun.
9 Çünkü O söyleyince, her şey var oldu;
O buyurunca, her şey belirdi.
10 RAB ulusların planlarını bozar,
Halkların tasarılarını boşa çıkarır.
11 Ama RAB'bin planları sonsuza dek sürer,
Yüreğindeki tasarılar kuşaktan kuşağa geçer.
12 Ne mutlu Tanrısı RAB olan ulusa,
Kendisi için seçtiği halka!
13 RAB göklerden bakar,
Bütün insanları görür.
14 Oturduğu yerden,
Yeryüzünde yaşayan herkesi gözler.
15 Herkesin yüreğini yaratan,
Yaptıkları her şeyi tartan O'dur.
16 Ne büyük ordularıyla zafer kazanan kral var,
Ne de büyük gücüyle kurtulan yiğit.
17 Zafer için at boş bir umuttur,
Büyük gücüne karşın kimseyi kurtaramaz.
18 Ama RAB'bin gözü kendisinden korkanların,
Sevgisine umut bağlayanların üzerindedir;
19 Böylece onları ölümden kurtarır,
Kıtlıkta yaşamalarını sağlar.
20 Umudumuz RAB'dedir,
Yardımcımız, kalkanımız O'dur.
21 O'nda sevinç bulur yüreğimiz,
Çünkü O'nun kutsal adına güveniriz.
22 Madem umudumuz sende,
Sevgin üzerimizde olsun, ya RAB!
Bölüm 34
Davut'un mezmuru
Avimelek'in önünde kendini deli gösterip kovulduğu, gittiği zaman
1 Her zaman RAB'be övgüler sunacağım,
Övgüsü dilimden düşmeyecek.
2 RAB'le övünürüm,
Mazlumlar işitip sevinsin!
3 Benimle birlikte RAB'bin büyüklüğünü duyurun,
Adını birlikte yüceltelim.
4 RAB'be yöneldim, yanıt verdi bana,
Bütün korkularımdan kurtardı beni.
5 O'na bakanların yüzü ışıl ışıl parlar,
Yüzleri utançtan kızarmaz.
6 Bu mazlum yakardı, RAB duydu,
Bütün sıkıntılarından kurtardı onu.
7 RAB'bin meleği O'ndan korkanların çevresine ordugah kurar,
Kurtarır onları.
8 Tadın da görün, RAB ne iyidir,
Ne mutlu O'na sığınan adama!
9 RAB'den korkun, ey O'nun kutsalları,
Çünkü O'ndan korkanın eksiği olmaz.
10 Genç aslanlar bile aç ve muhtaç olur;
Ama RAB'be yönelenlerden hiçbir iyilik esirgenmez.
11 Gelin, ey çocuklar, dinleyin beni:
Size RAB korkusunu öğreteyim.
12 Kim yaşamı seviyorsa,
İyi günler görmek istiyorsa,
13 Dilini kötülükten,
Dudaklarını yalandan sakınsın.
14 Vazgeçin kötülükten, iyilik yapın;
Barış için çalışın, barışın ardından koşun.
15 RAB'bin gözleri doğru insanların üzerindedir,
Kulakları onların yakarışına açıktır.
16 RAB'bin yüzü kötülere karşıdır,
Onların anısını yeryüzünden siler.
17 Doğrular yakarır, RAB duyar;
Bütün sıkıntılarından kurtarır onları.
18 RAB gönlü kırıklara yakındır,
Ruhu ezginleri kurtarır.
19 Doğrunun dertleri çoktur,
Ama RAB hepsinden kurtarır onu.
20 Bütün kemiklerini korur,
Hiçbiri kırılmaz.
21 Kötü insanın sonu kötülükle biter,
Cezasını bulur doğrulardan nefret edenler.
22 RAB kullarını fidyeyle kurtarır,
O'na sığınanların hiçbiri ceza görmez.
Bölüm 35
Davut'un mezmuru
1 Ya RAB, benimle uğraşanlarla sen uğraş,
Benimle savaşanlarla sen savaş!
2 Al küçük kalkanla büyük kalkanı,
Yardımıma koş!
3 Kaldır mızrağını, kargını beni kovalayanlara,
"Seni ben kurtarırım" de bana!
4 Canıma kastedenler utanıp rezil olsun!
Utançla geri çekilsin bana kötülük düşünenler!
5 Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönsünler,
RAB'bin meleği artlarına düşsün!
6 Karanlık ve kaygan olsun yolları,
RAB'bin meleği kovalasın onları!
7 Madem neden yokken bana gizli ağlar kurdular,
Nedensiz çukur kazdılar;
8 Başlarına habersiz felaket gelsin,
Gizledikleri ağa kendileri tutulsun,
Felakete uğrasınlar.
9 O zaman RAB'de sevinç bulacağım,
Beni kurtardığı için coşacağım.
10 Bütün varlığımla şöyle diyeceğim:
"Senin gibisi var mı, ya RAB,
Mazlumu zorbanın elinden,
Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?"
11 Kötü niyetli tanıklar türüyor,
Bilmediğim konuları soruyorlar.
12 İyiliğime karşı kötülük ediyor,
Yalnızlığa itiyorlar beni.
13-14 Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır,
Oruç tutup alçakgönüllü olurdum.
Duam yanıtsız kalınca,
Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım.
Kederden belim bükülürdü,
Anası için yas tutan biri gibi.
15 Ama ben sendeleyince toplanıp sevindiler,
Toplandı bana karşı tanımadığım alçaklar,
Durmadan didiklediler beni.
16 Tanrıtanımaz, alaycı soytarılar gibi,
Diş gıcırdattılar bana.
17 Ne zamana dek seyirci kalacaksın, ya Rab?
Kurtar canımı bunların saldırısından,
Hayatımı bu genç aslanlardan!
18 Büyük toplantıda sana şükürler sunacağım,
Kalabalığın ortasında sana övgüler dizeceğim.
19 Sevinmesin boş yere bana düşman olanlar,
Göz kırpmasınlar birbirlerine
Nedensiz benden nefret edenler.
20 Çünkü barış sözünü etmez onlar,
Kurnazca düzen kurarlar ülkenin sakin insanlarına.
21 Bana karşı ağızları bir karış açık:
"Oh! Oh!" diyorlar, "İşte kendi gözümüzle gördük!"
22 Olup biteni sen de gördün, ya RAB, sessiz kalma,
Ya Rab, benden uzak durma!
23 Uyan, kalk savun beni,
Uğraş hakkım için, ey Tanrım ve Rab'bim!
24 Adaletin uyarınca haklı çıkar beni, ya RAB, Tanrım benim!
Gülmesinler halime!
25 Demesinler içlerinden:
"Oh! İşte buydu dileğimiz!",
Konuşmasınlar ardımdan:
"Yedik başını!" diye.
26 Utansın kötü halime sevinenler,
Kızarsın yüzleri hepsinin;
Gururla karşıma dikilenler
Utanca, rezalete bürünsün.
27 Benim haklı çıkmamı isteyenler,
Sevinç çığlıkları atıp coşsunlar;
Şöyle desinler sürekli:
"Kulunun esenliğinden hoşlanan RAB yücelsin!"
28 O zaman gün boyu adaletin,
Övgülerin dilimden düşmeyecek.
Bölüm 36
Müzik şefi için - RAB'bin kulu Davut'un mezmuru
1 Günah fısıldar kötü insana,
Yüreğinin dibinden:
Hiç Tanrı korkusu yoktur onda.
2 Kendini öyle beğenmiş ki,
Suçunu görmez, ondan tiksinmez.
3 Ağzından kötülük ve yalan akar,
Akıllanmaktan, iyilik yapmaktan vazgeçmiş.
4 Yatağında bile fesat düşünür,
Olumsuz yolda direnir, reddetmez kötülüğü.
5 Ya RAB, sevgin göklere,
Sadakatin gökyüzüne erişir.
6 Doğruluğun ulu dağlara benzer,
Adaletin uçsuz bucaksız enginlere.
İnsanı da, hayvanı da koruyan sensin, ya RAB.
7 Sevgin ne değerli, ey Tanrı!
Kanatlarının gölgesine sığınır insanoğlu.
8 Evindeki bolluğa doyarlar,
Zevklerinin ırmağından içirirsin onlara.
9 Çünkü yaşam kaynağı sensin,
Senin ışığınla aydınlanırıZ.
10 Sürekli göster
Seni tanıyanlara sevgini,
Yüreği temiz olanlara doğruluğunu.
11 Gururlunun ayağı bana varmasın,
Kötülerin eli beni kovmasın.
12 Kötülük yapanlar oracıkta düştüler,
Yıkıldılar, kalkamazlar artık.Bölüm 37
Davut'un mezmuru
1 Kötülük edenlere kızıp üzülme,
Suç işleyenlere özenme!
2 Çünkü onlar ot gibi hemen solacak,
Yeşil bitki gibi kuruyup gidecek.
3 Sen RAB'be güven, iyilik yap,
Ülkede otur, sadakatle çalış.
4 RAB'den zevk al,
O senin içindeki istekleri yerine getirecektir.
5 Her şeyi RAB'be bırak,
O'na güven, O gerekeni yapar.
6 O senin doğruluğunu ışık gibi,
Hakkını öğle güneşi gibi
Aydınlığa çıkarır.
7 RAB'bin önünde sakin dur, sabırla bekle;
Kızıp üzülme işi yolunda olanlara,
Kötü amaçlarına kavuşanlara.
8 Kızmaktan kaçın, bırak öfkeyi,
Üzülme, yalnız kötülüğe sürükler bu seni.
9 Çünkü kötülerin kökü kazınacak,
Ama RAB'be umut bağlayanlar ülkeyi miras alacak.
10 Yakında kötünün sonu gelecek,
Yerini arasan da bulunmayacak.
11 Ama alçakgönüllüler ülkeyi miras alacak,
Derin bir huzurun zevkini tadacak.12 Kötü insan doğru insana düzen kurar,
Diş gıcırdatır.
13 Ama Rab kötüye güler,Çünkü bilir onun sonunun geldiğini.
14 Kılıç çekti kötüler, yaylarını gerdi,
Mazlumu, yoksulu yıkmak,
Doğru yolda olanları öldürmek için.
15 Ama kılıçları kendi yüreklerine saplanacak,
Yayları kırılacak.
16 Doğrunun azıcık varlığı,
Pek çok kötünün servetinden iyidir.
17 Çünkü kötülerin gücü kırılacak,
Ama doğrulara RAB destek olacak.
18 RAB yetkinlerin her gününü gözetir,
Onların mirası sonsuza dek sürecek.
19 Kötü günde utanmayacaklar,
Kıtlıkta karınları doyacak.
20 Ama kötüler yıkıma uğrayacak;
RAB'bin düşmanları kır çiçekleri gibi kuruyup gidecek,
Duman gibi dağılıp yok olacak.
21 Kötüler ödünç alır, geri vermez;
Doğrularsa cömertçe verir.
22 RAB'bin kutsadığı insanlar ülkeyi miras alacak,
Lanetlediği insanların kökü kazınacak.
23 RAB insana sağlam adım attırır,
İnsanın yolundan hoşnut olursa.
24 Düşse bile yıkılmaz insan,
Çünkü elinden tutan RAB'dir.
25 Gençtim, ömrüm tükendi,
Ama hiç görmedim doğru insanın terk edildiğini,
Soyunun ekmek dilendiğini.
26 O hep cömertçe ödünç verir,
Soyu kutsanır.
27 Kötülükten kaç, iyilik yap;Sonsuz yaşama kavuşursun.
28 Çünkü RAB doğruyu sever,
Sadık kullarını terk etmez.
Onlar sonsuza dek korunacak,
Kötülerinse kökü kazınacak.
29 Doğrular ülkeyi miras alacak,
Orada sonsuza dek yaşayacak.
30 Doğrunun ağzından bilgelik akar,
Dilinden adalet damlar.
31 Tanrısı'nın yasası yüreğindedir,
Ayakları kaymaz.
32 Kötü, doğruya pusu kurar,
Onu öldürmeye çalışır.
33 Ama RAB onu kötünün eline düşürmez,
Yargılanırken mahkûm etmez.
34 RAB'be umut bağla, O'nun yolunu tut,
Ülkeyi miras almak üzere seni yükseltecektir.
Kötülerin kökünün kazındığını göreceksin.
35 Kötü ve acımasız adamı gördüm,
İlk dikildiği toprakta yeşeren ağaç gibi
Dal budak salıyordu;
36 Geçip gitti, yok oldu,
Aradım, bulunmaz oldu.
37 Yetkin adamı gözle, doğru adama bak,
Çünkü yarınlar barışseverindir.
38 Ama başkaldıranların hepsi yok olacak,
Kötülerin kökü kazınacak.
39 Doğruların kurtuluşu RAB'den gelir,
Sıkıntılı günde onlara kale olur.
40 RAB onlara yardım eder, kurtarır onları,
Kötülerin elinden alıp özgür kılar,
Çünkü kendisine sığınırlar.
Bölüm 38
Anma sunusu için Davut'un mezmuru
1 Ya RAB, öfkelenip azarlama beni,
Gazapla yola getirme!
2 Okların içime saplandı,
Elin üzerime indi.
3 Öfken yüzünden sağlığım bozuldu,
Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
4 Çünkü suçlarım başımdan aştı,
Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
5 Akılsızlığım yüzünden
Yaralarım iğrenç, irinli.
6 Eğildim, iki büklüm oldum,
Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
7 Çünkü belim ateş içinde,
Sağlığım bozuk.
8 Tükendim, ezildim alabildiğine,
İnliyorum yüreğimin acısından.
9 Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin,
İniltilerim senden gizli değil.
10 Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor,
Gözlerimin feri bile söndü.
11 Eşim dostum kaçar oldu derdimden,
Yakınlarım uzak duruyor benden.
12 Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor,
Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor,
Gün boyu hileler düşünüyorlar.
13 Ama ben bir sağır gibi duymuyorum,
Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
14 Duymaz,
Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
15 Umudum sende, ya RAB,
Sen yanıt vereceksin, ya Rab, Tanrım benim!
16 Çünkü dua ediyorum: "Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!"
17 Düşmek üzereyim,
Acım hep içimde.
18 Suçumu itiraf ediyorum,
Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
19 Ama düşmanlarım güçlü ve dinç,
Yok yere benden nefret edenler çok.
20 İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar,
İyiliğin peşinde olduğum için.
21 Beni terk etme, ya RAB!
Ey Tanrım, benden uzak durma!
22 Yardımıma koş,
Ya Rab, kurtuluşum benim!
Bölüm 39
Müzik şefi Yedutun için - Davut'un mezmuru
1 Karar verdim: "Adımlarıma dikkat edeceğim,
Dilimi günahtan sakınacağım;
Karşımda kötü biri oldukça,
Ağzıma gem vuracağım."
2 Dilimi tutup sustum,
Hep kaçındım konuşmaktan, yararı olsa bile.
Acım alevlendi,
3 Yüreğim tutuştu içimde,
Ateş aldı derin derin düşünürken,
Şu sözler döküldü dilimden:
4 "Bildir bana, ya RAB, sonumu,
Sayılı günlerimi;
Bileyim ömrümün ne kısa olduğunu!
5 Yalnız bir karış ömür verdin bana,
Hiç kalır hayatım senin önünde.
Her insan bir soluktur sadece,
En güçlü çağında bile. Sela
6 Bir gölge gibi dolaşır insan,
Boş yere çırpınır,
Mal biriktirir, kime kalacağını bilmeden.
7 Ne bekleyebilirim şimdi, ya Rab?
Umudum sende.
8 Kurtar beni bütün isyanlarımdan,
Aptalların hakaretine izin verme.
9 Sustum, açmayacağım ağzımı;
Çünkü sensin bunu yapan.
10 Uzaklaştır üzerimden yumruklarını,
Tokadının altında mahvoldum.
11 Sen insanı suçundan ötürü
Azarlayarak yola getirirsin,
Güve gibi tüketirsin sevdiği şeyleri.
Her insan bir soluktur sadece. Sela
12 Duamı işit, ya RAB,
Kulak ver yakarışıma,
Gözyaşlarıma kayıtsız kalma!
Çünkü ben bir garibim senin yanında,
Bir yabancı, atalarım gibi.
13 Uzaklaştır üzerimden bakışlarını,
Göçüp yok olmadan mutlu olayım!
Bölüm 40
(70. Mez. 1-5)
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1 RAB'bi sabırla bekledim;
Bana yönelip yakarışımı duydu.
2 Ölüm çukurundan,
Balçıktan çıkardı beni,
Ayaklarımı kaya üzerinde tuttu,
Kaymayayım diye.
3 Ağzıma yeni bir ezgi,
Tanrımız'a bir övgü ilahisi koydu.
Çokları görüp korkacak
Ve RAB'be güvenecekler.
4 Ne mutlu RAB'be güvenen insana,
Gururluya, yalana sapana ilgi duymayana.
5 Ya RAB, Tanrım,
Harikaların, düşüncelerin ne çoktur bizim için;
Sana eş koşulmaz!
Duyurmak, anlatmak istesem yaptıklarını,Saymakla bitmez.
6 Ne kurban istedin, ne sunu,
Ne yakmalık sunu istedin, ne günah sunusu.
Ama kulaklarımı açtın.
7 O zaman şöyle dedim: "İşte geldim;
Hakkımda yazılmış kitap tomarında.
8 Ey Tanrım, istemini yapmaktan zevk alırım ben,
Yasan yüreğimin derinliğindedir."
9 Büyük toplantıda müjdelerim senin doğruluğunu,
Sözümü esirgemem,
Ya RAB, bildiğin gibi!
10 Doğruluğunu içimde gizlemem,
Bağlılığını ve kurtarışını duyururum,
Sevgini, sadakatini saklamam büyük topluluktan.
11 Ya RAB, esirgeme sevecenliğini benden!
Sevgin, sadakatin hep korusun beni!
12 Sayısız belalar çevremi sardı,
Suçlarım bana yetişti, önümü göremiyorum;
Başımdaki saçlardan daha çoklar,
Çaresiz kaldım.
13 Ne olur, ya RAB, kurtar beni!
Yardımıma koş, ya RAB!
14 Utansın canımı almaya çalışanlar,
Yüzleri kızarsın!
Geri dönsün zararımı isteyenler,
Rezil olsunlar!
15 Bana, "Oh! Oh!" çekenler
Dehşete düşsün utançlarından!
16 Sende neşe ve sevinç bulsun
Bütün sana yönelenler!
"RAB yücedir!" desin hep
Senin kurtarışını özleyenler!
17 Bense mazlum ve yoksulum,
Düşün beni, ya Rab.
Yardımcım ve kurtarıcım sensin,
Geç kala, ey Tanrım!
Bölüm 40
70. Mez. 1-5)
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1 RAB'bi sabırla bekledim;
Bana yönelip yakarışımı duydu.
2 Ölüm çukurundan,
Balçıktan çıkardı beni,
Ayaklarımı kaya üzerinde tuttu,
Kaymayayım diye.
3 Ağzıma yeni bir ezgi,
Tanrımız'a bir övgü ilahisi koydu.
Çokları görüp korkacak
Ve RAB'be güvenecekler.
4 Ne mutlu RAB'be güvenen insana,
Gururluya, yalana sapana ilgi duymayana.
5 Ya RAB, Tanrım,
Harikaların, düşüncelerin ne çoktur bizim için;
Sana eş koşulmaz!
Duyurmak, anlatmak istesem yaptıklarını,
Saymakla bitmez.
6 Ne kurban istedin, ne sunu,
Ne yakmalık sunu istedin, ne günah sunusu.
Ama kulaklarımı açtın.
7 O zaman şöyle dedim: "İşte geldim;
Hakkımda yazılmış kitap tomarında.
8 Ey Tanrım, istemini yapmaktan zevk alırım ben,
Yasan yüreğimin derinliğindedir."
9 Büyük toplantıda müjdelerim senin doğruluğunu,
Sözümü esirgemem,
Ya RAB, bildiğin gibi!
10 Doğruluğunu içimde gizlemem,
Bağlılığını ve kurtarışını duyururum,
Sevgini, sadakatini saklamam büyük topluluktan.
11 Ya RAB, esirgeme sevecenliğini benden!
Sevgin, sadakatin hep korusun beni!
12 Sayısız belalar çevremi sardı,
Suçlarım bana yetişti, önümü göremiyorum;
Başımdaki saçlardan daha çoklar,
Çaresiz kaldım.
13 Ne olur, ya RAB, kurtar beni!
Yardımıma koş, ya RAB!
14 Utansın canımı almaya çalışanlar,
Yüzleri kızarsın!
Geri dönsün zararımı isteyenler,
Rezil olsunlar!
15 Bana, "Oh! Oh!" çekenler
Dehşete düşsün utançlarından!
16 Sende neşe ve sevinç bulsun
Bütün sana yönelenler!
"RAB yücedir!" desin hep
Senin kurtarışını özleyenler!
17 Bense mazlum ve yoksulum,
Düşün beni, ya Rab.
Yardımcım ve kurtarıcım sensin,
Geç kalma, ey Tanrım!Bölüm 41
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1 Ne mutlu güçsüzü düşünene!
RAB kurtarır onu kötü günde.
2 Korur RAB, yaşatır onu,
Ülkede mutlu kılar,
Terk etmez düşmanlarının eline.
3 Destek olur RAB ona
Yatağa düşünce;
Hastalandığında sağlığa kavuşturur onu.
4 "Acı bana, ya RAB!" dedim,
"Şifa ver bana, çünkü sana karşı günah işledim!"
5 Kötü konuşuyor düşmanlarım ardımdan:
"Ne zaman ölecek adı batası?" diyorlar.
6 Biri beni görmeye geldi mi, boş laf ediyor,
Fesat topluyor içinde,
Sonra dışarı çıkıp fesadı yayıyor.
7 Benden nefret edenlerin hepsi
Fısıldaşıyor aralarında bana karşı,
Zararımı düşünüyorlar,
8 "Başına öyle kötü bir şey geldi ki" diyorlar,
"Yatağından kalkamaz artık."
9 Ekmeğimi paylaştığım, güvendiğim yakın dostum bile
İhanet etti bana.
10 Bari sen acı bana, ya RAB, kaldır beni.
Bunların hakkından geleyim.
11 Düşmanım zafer çığlığı atmazsa,
O zaman anlarım benden hoşnut kaldığını.
12 Dürüstlüğümden ötürü bana destek olur,
Sonsuza dek beni huzurunda tutarsın.
13 Öncesizlikten sonsuza dek,
Övgüler olsun İsrail'in Tanrısı RAB'be!
Amin! Amin!
Bölüm 42
Müzik şefi için - Korahoğulları'nın maskili
1 Geyik akarsuları nasıl özlerse,
Canım da seni öyle özler, ey Tanrı!
2 Canım Tanrı'ya, yaşayan Tanrı'ya susadı;
Ne zaman görmeye gideceğim Tanrı'nın yüzünü?
3 Gözyaşlarım ekmeğim oldu gece gündüz,
Gün boyu, "Nerede senin Tanrın?" dedikleri için.
4 Anımsayınca içim içimi yiyor,
Nasıl toplulukla birlikte yürür,
Tanrı'nın evine kadar alaya öncülük ederdim,
Sevinç ve şükran sesleri arasında,
Bayram eden bir kalabalıkla birlikte.
5 Neden üzgünsün, ey gönlüm,
Neden içim huzursuz?
Tanrı'ya umut bağla,
Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;
O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.
6-7 Gönlüm üzgün,
Bu yüzden seni anımsıyorum, ey Tanrım.
Şeria yöresinde, Hermon ve Misar dağlarında
Çağlayanların gümbürdeyince,
Enginler birbirine sesleniyor,
Bütün dalgaların, sellerin üzerimden geçiyor.
8 Gündüz RAB sevgisini gösterir,
Gece ilahi söyler, dua ederim
Yaşamımın Tanrısı'na.
9 Kayam olan Tanrım'a diyorum ki:
"Neden beni unuttun?
Niçin düşmanlarımın baskısı altında
Yaslı gezeyim?"
10 Gün boyu hasımlarım: "Nerede senin Tanrın?" diyerek
Bana sataştıkça,
Kemiklerim kırılıyor sanki.
11 Neden üzgünsün, ey gönlüm,
Neden içim huzursuz?
Tanrı'ya umut bağla,
Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;
O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır
Bölüm 42
Müzik şefi için - Korahoğulları'nın maskili
1 Geyik akarsuları nasıl özlerse,
Canım da seni öyle özler, ey Tanrı!
2 Canım Tanrı'ya, yaşayan Tanrı'ya susadı;
Ne zaman görmeye gideceğim Tanrı'nın yüzünü?
3 Gözyaşlarım ekmeğim oldu gece gündüz,
Gün boyu, "Nerede senin Tanrın?" dedikleri için.
4 Anımsayınca içim içimi yiyor,
Nasıl toplulukla birlikte yürür,
Tanrı'nın evine kadar alaya öncülük ederdim,
Sevinç ve şükran sesleri arasında,
Bayram eden bir kalabalıkla birlikte.
5 Neden üzgünsün, ey gönlüm,
Neden içim huzursuz?
Tanrı'ya umut bağla,
Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;
O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.
6-7 Gönlüm üzgün,
Bu yüzden seni anımsıyorum, ey Tanrım.
Şeria yöresinde, Hermon ve Misar dağlarında
Çağlayanların gümbürdeyince,
Enginler birbirine sesleniyor,
Bütün dalgaların, sellerin üzerimden geçiyor.
8 Gündüz RAB sevgisini gösterir,
Gece ilahi söyler, dua ederim
Yaşamımın Tanrısı'na.
9 Kayam olan Tanrım'a diyorum ki:
"Neden beni unuttun?
Niçin düşmanlarımın baskısı altında
Yaslı gezeyim?"
10 Gün boyu hasımlarım: "Nerede senin Tanrın?" diyerek
Bana sataştıkça,
Kemiklerim kırılıyor sanki.
11 Neden üzgünsün, ey gönlüm,
Neden içim huzursuz?
Tanrı'ya umut bağla,
Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;
O benim kurtarıcım ve Tanrım'dırBölüm 44
Müzik şefi için - Korahoğulları'nın maskili
1 Ey Tanrı, kulaklarımızla duyduk,
Atalarımız anlattı bize,
Neler yaptığını onların gününde, eski günlerde.
2 Elinle ulusları kovdun,
Ama atalarımıza yer verdin;
Halkları kırdın,
Ama atalarımızın yayılmasını sağladın.
3 Onlar ülkeyi kılıçla kazanmadılar,
Kendi bilekleriyle zafere ulaşmadılar.
Senin sağ elin, bileğin, yüzünün ışığı sayesinde oldu bu;
Çünkü sen onları sevdin.
4 Ey Tanrı, kralım sensin,
Buyruk ver de Yakup kazansın!
5 Senin sayende düşmanlarımızı püskürteceğiz,
Senin adınla karşıtlarımızı ezeceğiz.
6 Çünkü ben yayıma güvenmem,
Kılıcım da beni kurtarmaz;
7 Ancak sensin bizi düşmanlarımızdan kurtaran,
Bizden nefret edenleri utanca boğan.
8 Her gün Tanrı'yla övünür,
Sonsuza dek adına şükran sunarız. Sela
9 Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın,
Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun.
10 Düşman karşısında bizi gerilettin,
Bizden tiksinenler bizi soydu.
11 Kasaplık koyuna çevirdin bizi,
Ulusların arasına dağıttın.
12 Yok pahasına sattın halkını,
Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan.
13 Bizi komşularımızın yüzkarası,
Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin.
14 Ulusların diline düşürdün bizi,
Gülüyor halklar halimize.
15 Rezilliğim gün boyu karşımda,
Utancımdan yerin dibine geçtim
16 Hakaret ve sövgü duya duya,
Öç almak isteyen düşman karşısında.
17 Bütün bunlar başımıza geldi,
Yine de seni unutmadık,
Antlaşmana ihanet etmedik,
18 Döneklik etmedik,
Adımlarımız senin yolundan sapmadı.
19 Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin,
Üstümüzü koyu karanlıkla örttün.
20 Eğer Tanrımız'ın adını unutsaydık,
Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık,
21 Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı?
Çünkü O yürekteki gizleri bilir.
22 Senin uğruna her gün boğazlanıyoruz,
Kasaplık koyun sayılıyoruz.
23 Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun?
Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!
24 Niçin yüzünü gizliyorsun?
Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskıyı unutuyorsun?
25 Çünkü yere serildik,
Bedenimiz toprağa yapıştı.
26 Kalk, yardım et bize!
Fidyeyle kurtar bizi sevgin uğruna
Bölüm 45
Müzik şefi için - "Zambaklar" makamında
Korahoğulları'nın maskili - Aşk ilahisi
1 Yüreğimden güzel sözler taşıyor,
Kral için söylüyorum şiirlerimi,
Dilim usta bir yazarın kalemi gibi olsun.
2 Sen insanların en güzelisin,
Lütuf saçılmış dudaklarına.
Çünkü Tanrı seni sonsuza dek kutsamış.
3 Ey yiğit savaşçı, kuşan kılıcını beline,
Görkemine, yüceliğine bürün.
4 At sırtında görkeminle, zaferle ilerle,
Gerçek ve adalet uğruna,
Sağ elin korkunç işler göstersin.
5 Okların sivridir,
Kral düşmanlarının yüreğine saplanır,
Halklar ayaklarının altına serilir.
6 Ey Tanrı, tahtın sonsuza dek sürer,
Krallığının asası adalet asasıdır.
7 Sen doğruluğu sever, kötülükten nefret edersin.
Bu yüzden Tanrı, senin Tanrın,
Çağdaşlarını değil,
Sevinç yağıyla seni meshetti.
8 Giysilerinin tümü mür, öd, hıyarşembe kokuyor;
Fildişi saraylardan gelen saz sesleri seni eğlendiriyor!
9 Kral kızları senin saygın kadınların arasında,
Kraliçe, Ofir altınları içinde senin sağında duruyor.
10 Dinle, ey kral kızı, bak, kulak ver,
Halkını, baba evini unut.
11 Kral senin güzelliğine vuruldu,
Efendin olduğu için önünde eğil.
12 Sur halkı armağan getirecek,
Halkın zenginleri lütfunu kazanmak isteyecek.
13 Kral kızı odasında ışıl ışıl parıldıyor,
Giysisi altınla dokunmuş.
14 İşlemeli giysiler içinde kralın önüne çıkarılacak,
Arkadaşları, ona eşlik eden kızlar sana getirilecek.
15 Sevinç ve coşkuyla götürülecek,
Kralın sarayına girecekler.
16 Atalarının yerini oğulların alacak,
Onları önder yapacaksın bütün ülkeye.
17 Adını kuşaklar boyunca yaşatacağım,
Böylece halklar sonsuza dek övecek sen
iBölüm 46
Müzik şefi için – Sopranolar için
Korahoğulları'nın ezgisi
1 Tanrı sığınağımız ve gücümüzdür,
Sıkıntıda hep yardıma hazırdır.
2 Bu yüzden korkmayız yeryüzü altüst olsa,
Dağlar denizlerin bağrına devrilse,
3 Sular kükreyip köpürse,
Kabaran deniz dağları titretse bile. Sela
4 Bir ırmak var ki, suları sevinç getirir Tanrı kentine,
Yüceler Yücesi'nin kutsal konutuna.
5 Tanrı onun ortasındadır,
Sarsılmaz o kent.
Gün doğarken Tanrı ona yardım eder.
6 Uluslar kükrüyor, krallıklar sarsılıyor,
Tanrı gürleyince yeryüzü eriyip gidiyor.
7 Her Şeye Egemen RAB bizimledir,
Yakup'un Tanrısı kalemizdir. Sela
8 Gelin, görün RAB'bin yaptıklarını,
Yeryüzüne getirdiği yıkımları.
9 Savaşları durdurur yeryüzünün dört bucağında,
Yayları kırar, mızrakları parçalar,
Kalkanları yakar.
10 "Sakin olun, bilin ki, Tanrı benim!
Uluslar arasında yüceleceğim,
Yeryüzünde yüceleceğim!"
11 Her Şeye Egemen RAB bizimledir,
Yakup'un Tanrısı kalemizdir. SelaBölüm 47
Müzik şefi için - Korahoğulları'nın mezmuru
1 Ey bütün uluslar, el çırpın!
Sevinç çığlıkları atın Tanrı'nın onuruna!
2 Ne müthiştir ulu RAB,
Bütün dünyanın yüce Kralı.
3 Halkları altımıza,
Ulusları ayaklarımızın dibine serer.
4 Sevdiği Yakup'un gururu olan mirasımızı
O seçti bizim için. Sela
5 RAB Tanrı sevinç çığlıkları,
Boru sesleri arasında yükseldi.
6 Ezgiler sunun Tanrı'ya, ezgiler;
Ezgiler sunun Kralımız'a, ezgiler!
7 Çünkü Tanrı bütün dünyanın kralıdır,
Maskil sunun!
8 Tanrı kutsal tahtına oturmuş,
Krallık eder uluslara.
9 Ulusların önderleri
İbrahim'in Tanrısı'nın halkıyla bir araya gelmiş;
Çünkü Tanrı'ya aittir yeryüzü kralları.
O çok yücedir.
Bölüm 47
Müzik şefi için - Korahoğulları'nın mezmuru
1 Ey bütün uluslar, el çırpın!
Sevinç çığlıkları atın Tanrı'nın onuruna!
2 Ne müthiştir ulu RAB,
Bütün dünyanın yüce Kralı.
3 Halkları altımıza,
Ulusları ayaklarımızın dibine serer.
4 Sevdiği Yakup'un gururu olan mirasımızı
O seçti bizim için. Sela
5 RAB Tanrı sevinç çığlıkları,
Boru sesleri arasında yükseldi.
6 Ezgiler sunun Tanrı'ya, ezgiler;
Ezgiler sunun Kralımız'a, ezgiler!
7 Çünkü Tanrı bütün dünyanın kralıdır,
Maskil sunun!
8 Tanrı kutsal tahtına oturmuş,
Krallık eder uluslara.
9 Ulusların önderleri
İbrahim'in Tanrısı'nın halkıyla bir araya gelmiş;
Çünkü Tanrı'y a aittir yeryüzü kralları.
O çok yücedir.Bölüm 48
İlahi - Korahoğulları'nın mezmuru
1 RAB büyüktür ve yalnız O övülmeye değer
Tanrımız'ın kentinde, kutsal dağında.
2 Yükselir zarafetle,
Bütün yeryüzünün sevinci Siyon Dağı,
Safon'un doruğu, ulu Kral'ın kenti.
3 Tanrı onun kalelerinde
Sağlam kule olarak gösterdi kendini.
4 Krallar toplandı,
Birlikte Siyon'un üzerine yürüdüler.
5 Ama onu görünce şaşkına döndüler,
Dehşete düşüp kaçtılar.
6 Doğum sancısı tutan kadın gibi,
Bir titreme aldı onları orada.
7 Doğu rüzgarının parçaladığı Tarşiş gemileri gibi
Yok ettin onları.
8 Her Şeye Egemen RAB'bin kentinde,
Tanrımız'ın kentinde,
Nasıl duyduksa, öyle gördük.
Tanrı onu sonsuza dek güvenlik içinde tutacak. Sela
9 Ey Tanrı, tapınağında,
Ne kadar vefalı olduğunu düşünüyoruz.
10 Adın gibi, ey Tanrı, övgün de
Dünyanın dört bucağına varıyor.
Sağ elin doğruluk dolu.
11 Sevinsin Siyon Dağı,
Coşsun Yahuda beldeleri
Senin yargılarınla!
12 Siyon'un çevresini gezip dolanın,
Kulelerini sayın,
13 Surlarına dikkatle bakın,
Kalelerini yoklayın ki,
Gelecek kuşağa anlatasınız:
14 Bu Tanrı sonsuza dek bizim Tanrımız olacak,
Bize hep yol gösterecektir.
Bölüm 49
Müzik şefi için - Korahoğulları'nın mezmuru
1 Ey bütün halklar, dinleyin!
Kulak verin hepiniz, ey dünyada yaşayanlar,
2 Halk çocukları, bey çocukları,
Zenginler, yoksullar!
3 Bilgelik dökülecek ağzımdan,
Anlayış sağlayacak içimdeki düşünceler,
4 Kulak vereceğim özdeyişlere,
Lirle yorumlayacağım bilmecemi.
5 Niçin korkayım kötü günlerde
Niyeti bozuk düşmanlarım çevremi sarınca?
6 Onlar varlıklarına güvenir,
Büyük servetleriyle böbürlenirler.
7 Kimse kimsenin hayatının bedelini ödeyemez,
Tanrı'ya fidye veremez.
8 (Çünkü insan hayatı pahalıdır,
Bundan vazgeçmeli.)
9 Böyle olmasa,
Sonsuza dek yaşar insan,
Mezar yüzü görmez.
10 Kuşkusuz herkes biliyor bilgelerin öldüğünü,
Aptallarla budalaların yok olduğunu.
Mallarını başkalarına bırakıyorlar.
11 Mezarları sonsuza dek evleri olacak,
Konutları kuşaktan kuşağa geçecek,
Topraklarına kendi adlarını verseler bile.
12 Bütün gösterişine karşın geçicidir insan,
Ölüp giden hayvanlar gibi.
13 Budalaların yolu,
Onların sözünü onaylayanların sonu budur. Sela
14 Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler,
Ölüm güdecek onları.
Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak,
Cesetleri çürüyecek,
Ölüler diyarı onlara konut olacak.
15 Ama Tanrı beni
Ölüler diyarının pençesinden kurtaracak
Ve yanına alacak. Sela
16 Korkma biri zenginleşirse,
Evinin görkemi artarsa.
17 Çünkü ölünce hiçbir şey götüremez,
Görkemi onunla mezara gitmez.
18 Yaşarken kendini mutlu saysa bile,
Başarılı olunca övgüler toplasa bile.
19 Atalarının kuşağına katılacak,
Onlar ki asla ışık yüzü görmeyecekler.
20 Bütün gösterişine karşın anlayışsızdır insan,
Ölüp giden hayvanlar gibi.
Bölüm 50
Asaf'ın mezmuru
1 Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor;
Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar
Yeryüzünün tümüne sesleniyor.
2 Güzelliğin doruğu Siyon'dan
Parıldıyor Tanrı.
3 Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak,
Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor,
Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.
4 Halkını yargılamak için
Yere göğe sesleniyor:
5 "Toplayın önüme sadık kullarımı,
Kurban keserek benimle antlaşma yapanları."
6 Gökler O'nun doğruluğunu duyuruyor,
Çünkü yargıç Tanrı'nın kendisidir. Sela
7 "Ey halkım, dinle de konuşayım,
Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim:
Ben Tanrı'yım, senin Tanrın'ım!
8 Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum,
Yakmalık sunuların sürekli önümde.
9 Ne evinden bir boğa,
Ne de ağıllarından bir teke alacağım.
10 Çünkü bütün orman yaratıkları,
Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.
11 Dağlardaki bütün kuşları korurum,
Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.
12 Acıksam sana söylemezdim,
Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.
13 Ben boğa eti yer miyim?
Ya da keçi kanı içer miyim?
14 Tanrı'ya şükran kurbanı sun,
Yüceler Yücesi'ne adadığın adakları yerine getir.
15 Sıkıntılı gününde seslen bana,
Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.
16 Ama Tanrı kötüye şöyle diyor:
"Kurallarımı ezbere okumaya
Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?
17 Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor,
Sözlerimi arkana atıyorsun.
18 Bir hırsız görünce onunla dost oluyorsun,
Zina edenlere ortak oluyorsun.
19 Ağzını kötülük için kullanıyor,
Dilini yalana koşuyorsun.
20 Oturup kardeşine karşı konuşur,
Ananın oğluna kara çalarsın.
21 Sen bunları yaptın, ben sustum,
Beni kendin gibi sandın.
Seni azarlıyorum,
Suçlarını gözünün önüne seriyorum.
22 Dikkate alın bunu, ey Tanrı'yı unutan sizler!
Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.
23 Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir;
Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim."Bölüm 51
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
Davut Bat-Şeva'yla yattıktan sonra
Peygamber Natan kendisine geldiği zaman
1 Ey Tanrı, lütfet bana,
Sevgin uğruna;
Sil isyanlarımı,
Sınırsız merhametin uğruna.
2 Tümüyle yıka beni suçumdan,
Arıt beni günahımdan.
3 Çünkü biliyorum isyanlarımı,
Günahım sürekli karşımda.4 Sana karşı, yalnız sana karşı günah işledim,
Senin gözünde kötü olanı yaptım.
Öyle ki, konuşurken haklı,
Yargılarken adil olasın.
5 Nitekim suç içinde doğdum ben,
Günah içinde anam bana hamile kaldı.
6 Madem sen gönülde sadakat istiyorsun,
Bilgelik öğret bana yüreğimin derinliklerinde.
7 Beni mercanköşkotuyla arıt, paklanayım,
Yıka beni, kardan beyaz olayım.
8 Neşe, sevinç sesini duyur bana,
Bayram etsin ezdiğin kemikler.
9 Bakma günahlarıma,
Sil bütün suçlarımı.
10 Ey Tanrı, temiz bir yürek yarat,
Yeniden kararlı bir ruh var et içimde.
11 Beni huzurundan atma,
Kutsal Ruhun'u benden alma.12 Geri ver bana sağladığın kurtuluş sevincini,
İstekli bir ruhla bana destek ol.
13 Başkaldıranlara senin yollarını öğreteyim,
Günahkârlar geri dönsün sana.
14 Kurtar beni kan dökme suçundan,
Ey Tanrı, beni kurtaran Tanrı,
Dilim senin doğruluğunu ilahilerle övsün.
15 Ya Rab, aç dudaklarımı,
Ağzım senin övgülerini duyursun.
16 Çünkü sen kurbandan hoşlanmazsın,
Yoksa sunardım sana,
Yakmalık sunudan hoşnut kalmazsın.
17 Senin kabul ettiğin kurban alçakgönüllü bir ruhtur,
Alçakgönüllü ve pişman bir yüreği hor görmezsin, ey Tanrı.
18 Lütfet, Siyon'a iyilik yap,
Yeruşalim'in surlarını onar.
19 O zaman doğru sunulan kurbanlar,
Yakmalık sunular, tümüyle yakmalık sunular,
Seni hoşnut kılar;
O zaman sunağında boğalar sunulur
Bölüm 52
Müzik şefi için - Davut'un maskili
Edomlu Doeg gelip Saul'a "Davut Ahimelek'in
evine girdi" diye bildirdiği zaman
1-2 Niçin kötülüğünle böbürlenirsin, ey kabadayı,
Tanrı'nın sadık kullarına karşı
Bütün gün dilin yıkım tasarlar
Keskin ustura gibi, ey hilekâr.
3 İyilikten çok kötülüğü,
Doğru konuşmaktan çok yalanı seversin. Sela
4 Seni hileli dil seni!
Her yıkıcı sözü seversin.
5 Ama Tanrı seni sonsuza dek yıkacak,Seni kapıp çadırından fırlatacak,
Yaşam toprağından kökünü sökecek. Sela
6 Doğrular bunu görünce korkacak,
Gülerek şöyle diyecekler:
7 "İşte bu adam, Tanrı'ya sığınmak istemedi,
Servetinin bolluğuna güvendi,
Başkalarını yıkarak güçlendi!"
8 Ama ben Tanrı'nın evinde yeşeren zeytin ağacı gibiyim,
Sonsuza dek Tanrı'nın sevgisine güvenirim.
9 Sürekli sana şükrederim yaptıkların için,
Sadık kullarının önünde umut bağlarım,
Çünkü adın iyidir.
Bölüm 53
(14. Mez.)
Müzik şefi için - Mahalat makamında
Davut'un maskili
1 Akılsız içinden, "Tanrı yok!" der.
İnsanlar bozuldu, iğrençlik aldı yürüdü,
İyilik eden yok.
2 Tanrı göklerden bakar oldu insanlara,
Akıllı biri, Tanrı'ya yönelen biri var mı diye.
3 Hepsi sapmış,
Çürümüş sanki,
İyilik eden yok,
Bir kişi bile!
4 Suç işleyenler görmüyor mu?
Halkımı ekmek yer gibi yiyorlar,
Tanrı'ya yakarmıyorlar.
5 Ama korkulmayacak yerde korkacaklar,
Çünkü Tanrı seni kuşatanların kemiklerini dağıtacak,
Onları reddettiği için hepsini utandıracak.
6 Keşke İsrail'in kurtuluşu Siyon'dan gelse!
Tanrı halkını eski gönencine kavuşturunca,
Yakup soyu sevinecek, İsrail halkı coşacak
Bölüm 54
Müzik şefi için - Telli sazlarla Davut'un maskili
Zifliler gelip Saul'a: "Davut aramızda
gizlenmiyor mu?" dedikleri zaman
1 Ey Tanrı, beni adınla kurtar,
Gücünle akla beni!
2 Ey Tanrı, duamı dinle,
Kulak ver ağzımdan çıkan sözlere. 3 Çünkü küstahlar bana saldırıyor,
Zorbalar canımı almak istiyor,
Tanrı'ya aldırmıyorlar. Sela
4 İşte Tanrı benim yardımcımdır,
Tek desteğim Rab'dir.
5 Düşmanlarım yaptıkları kötülüğün cezasını bulsun,
Sadakatin uyarınca yok et onları.
6 Ya RAB, sana gönülden bir kurban sunacağım,
Adına şükredeceğim, çünkü adın iyidir.
7 Beni bütün sıkıntılarımdan kurtardın,
Gözlerim düşmanlarımın yok oluşunu gördü
Bölüm 55
Müzik şefi için - Telli sazlarla Davut'un maskili
1 Ey Tanrı, kulak ver duama,
Sırt çevirme yalvarışıma!
2 Dikkatini çevir, yanıt ver bana.
Düşüncelerim beni rahatsız ediyor, şaşkınım
3 Düşman sesinden, kötünün baskısından;
Çünkü sıkıntıya sokuyorlar beni,
Öfkeyle üstüme üstüme geliyorlar.
4 Yüreğim sızlıyor içimde,
Ölüm dehşeti çöktü üzerime.
5 Korku ve titreme sardı beni,
Ürperti kapladı içimi.
6 "Keşke güvercin gibi kanatlarım olsaydı!"
Dedim kendi kendime, "Uçar, rahatlardım.
7 Uzaklara kaçar,
Çöllerde konaklardım. Sela
8 Sert rüzgara, kasırgaya karşı
Hemen bir barınak bulurdum."
9 Şaşkına çevir kötüleri, ya Rab, karıştır dillerini,
Çünkü kentte şiddet ve çatışma görüyorum.
10 Gece gündüz kent surları üzerinde dolaşırlar,
Haksızlık, fesat dolu kentin içi.
11 Yıkıcılık kentin göbeğinde,
Zorbalık, hile eksilmez meydanından.
12 Beni aşağılayan bir düşman olsaydı,
Katlanabilirdim;
Bana küstahlık eden bir hasım olsaydı,
Gizlenebilirdim.
13 Ama sensin, bana denk,
Yoldaşım, yakın arkadaşım.
14 Birlikte tatlı tatlı yarenlik eder,
Toplulukla Tanrı'nın evine giderdik.
15 Ölüm yakalasın düşmanlarımı ansızın,
Diri diri ölüler diyarına insinler;
Çünkü içleri ve evleri kötülük dolu.
16 Bense Tanrı'ya seslenirim,
RAB kurtarır beni.
17 Sabah, öğlen, akşam kederimden feryat ederim,
O işitir sesimi.
18 Bana karşı girişilen savaştan
Esenlikle, fidyeyle kurtarır canımı,
Sayısı çok da olsa karşıtlarımın.
19 Öncesizlikten bu yana tahtında oturan Tanrı,
Duyacak ve ezecek onları. Sela
Çünkü hiç değişmiyor
Ve Tanrı'dan korkmuyorlar.
20 Yoldaşım dostlarına saldırarak
Yaptığı antlaşmayı bozdu.
21 Ağzından bal damlar,
Ama yüreğinde savaş var.
Sözleri yağdan yumuşak,
Ama yalın birer kılıçtır.
22 Yükünü RAB'be bırak,
O sana destek olur.
Asla izin vermez
Doğru insanın sarsılmasına.
23 Ama sen, ey Tanrı, çukura atacaksın kötüleri,
Günlerinin yarısını görmeyecek katillerle hainler;
Bense sana güveniyorum.
Bölüm 56
Müzik şefi için - "Uzak sakız ağaçlarındaki güvercin" makamında Davut'un miktamı
Gat Kenti'nde Filistliler kendisini yakaladığı zaman
1 Acı bana, ey Tanrı,
Çünkü ayak altında çiğniyor insanlar beni,
Gün boyu saldırıp eziyorlar.
2 Düşmanlarım ayak altında çiğniyor beni her gün,
Küstahça saldırıyor çoğu.
3 Sana güvenirim korktuğum zaman.
4 Tanrı'ya, sözünü övdüğüm Tanrı'ya
Güvenirim ben, korkmam.
İnsan bana ne yapabilir?
5 Gün boyu sözlerimi çarpıtıyorlar,
Hakkımda hep kötülük tasarlıyorlar.
6 Fesatlık için uğraşıyor, pusuya yatıyor,
Adımlarımı gözlüyor, canımı almak istiyorlar.
7 Kötülüklerinin cezasından kurtulacaklar mı?
Ey Tanrı, halkları öfkeyle yere çal!
8 Çektiğim acıları kaydettin,
Gözyaşlarımı tulumunda biriktirdin!
Bunlar defterinde yazılı değil mi?
9 Seslendiğim zaman,
Düşmanlarım geri çekilecek.
Biliyorum, Tanrı benden yana.
10 Sözünü övdüğüm Tanrı'ya,
Sözünü övdüğüm RAB'be,
11 Tanrı'ya güvenirim ben, korkmam;
İnsan bana ne yapabilir?
12 Ey Tanrı, sana adaklar adamıştım,
Şükran kurbanları sunmalıyım şimdi.
13 Çünkü canımı ölümden kurtardın,
Ayaklarımı tökezlemekten korudun;
İşte yaşam ışığında, Tanrı huzurunda yürüyorum
Bölüm 57
(108. Mez. 1-5)
Müzik şefi için - "Yok etme" makamında Davut'un miktamı
Saul'dan kaçıp mağaraya sığındığı zaman
1 Acı bana, ey Tanrı, acı,
Çünkü sana sığınıyorum;
Felaket geçinceye kadar,
Kanatlarının gölgesine sığınacağım.
2 Yüce Tanrı'ya,
Benim için her şeyi yapan Tanrı'ya sesleniyorum.
3 Gökten gönderip beni kurtaracak,
Beni ezmek isteyenleri azarlayacak, Sela
Sevgisini, sadakatini gösterecektir.
4 Aslanların arasındayım,
Alev kusan insanlar arasında yatarım,
Mızrak gibi, ok gibi dişleri,
Keskin kılıç gibi dilleri.
5 Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı,
Görkemin bütün yeryüzünü kaplasın!
6 Ayaklarım için ağ serdiler,
Çöktüm;
Yoluma çukur kazdılar,
İçine kendileri düştüler. Sela
7 Kararlıyım, ey Tanrı, kararlıyım,
Ezgiler, ilahiler söyleyeceğim.
8 Uyan, ey canım,
Uyan, ey lir, ey çenk,
Seheri ben uyandırayım!
9 Halkların arasında sana şükürler sunayım, ya Rab,
Ulusların arasında seni ilahilerle öveyim.
10 Çünkü sevgin göklere erişir,
Sadakatin gökyüzüne ulaşır.
11 Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı,
Görkemin bütün yeryüzünü kaplasın!
Bölüm 58
Müzik şefi için - "Yok etme" makamında Davut'un miktamı
1 Ey yöneticiler, gerçekten adil mi karar verirsiniz?
Doğru mu yargılarsınız insanları?
2 Hayır! Hep haksızlık tasarlarsınız içinizde,
Zorbalık saçar elleriniz yeryüzüne.
3 Kötüler daha ana rahmindeyken yoldan çıkar,
Doğdu doğalı yalan söyleyerek sapar.
4 Zehirleri yılan zehiri gibidir.
Kulakları tıkalı bir kobrayı andırırlar,
5 Usta büyücülerin,
Afsuncuların sesini duymak istemeyen bir kobrayı.
6 Ey Tanrı, kır onların ağzında dişlerini,
Sök genç aslanların azı dişlerini, ya RAB!
7 Akıp giden su gibi yok olsunlar.
Yaylarını gerince oklarının ucu kırılsın.
8 Süründükçe eriyen sümüklüböceğe dönsünler.
Düşük çocuk gibi güneş yüzü görmesinler.
9 Kazanlarınız diken ateşini daha duymadan,
Yaşı da kurusu da kasırgayla savrulacak kötülerin.
10 Doğru adam alınan öcü görünce sevinecek
Ve ayaklarını kötünün kanında yıkayacak.
11 O zaman insanlar, "Gerçekten doğrulara ödül var" diyecek,
"Gerçekten dünyayı yargılayan bir Tanrı var."
Bölüm 59
Müzik şefi için - "Yok etme" makamında Davut'un miktamı
Saul'un Davut'u öldürtmek için adam gönderip evini gözetlediği zaman
1 Kurtar beni düşmanlarımdan, ey Tanrım,
Kalem ol hasımlarıma karşı.
2 Kurtar beni suç işleyenlerden,
Uzak tut kanlı katillerden.
3 Bak, canımı almak için pusu kuruyorlar,
Güçlüler bana karşı birleşiyorlar,
Oysa başkaldırmadım, günahım yok, ya RAB.
4 Suç işlemediğim halde,
Koşuşup hazırlanıyorlar.
Kalk bana yardım etmek için, halime bak!
5 Sen, ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı,
İsrail'in Tanrısı,
Uyan bütün ulusları cezalandırmak için,
Acıma bu suçlu hainlere! Sela
6 Akşam döner, köpek gibi hırlarlar,
Sinsi sinsi kenti dolaşırlar.
7 Bak, neler dökülür ağızlarından,
Kılıç çıkar dudaklarından.
"Kim duyacak?" derler.
8 Ama sen onlara gülersin, ya RAB,
Bütün uluslarla eğlenirsin.
9 Gücüm sensin, seni gözlüyorum,
Çünkü kalemsin, ey Tanrı.
10 Tanrım sevgisiyle karşılar beni,
Bana düşmanlarımın yıkımını gösterir.
11 Onları öldürme, yoksa halkım unutur,
Gücünle dağıt ve alçalt onları,
Ya Rab, kalkanımız bizim.
12 Ağızlarının günahı, dudaklarından çıkan söz yüzünden,
Gururlarının tuzağına düşsünler.
Okudukları lanet, söyledikleri yalan yüzünden,
13 Yok et onları gazabınla, yok et, tükensinler;
Bilsinler ki, Tanrı'nın egemenliği Yakup soyundan
Yeryüzünün ucuna kadar ulaşır. Sela
14 Akşam döner, köpek gibi hırlarlar,
Sinsi sinsi kenti dolaşırlar.
15 Yiyecek bulmak için gezerler,
Doymazlarsa ulurlar.
16 Bense gücün için sabah ezgiler söyleyecek,
Sevgini sevinçle dile getireceğim.
Çünkü sen bana kale,
Sıkıntılı günümde sığınak oldun.
17 Gücüm sensin, seni ilahilerle öveceğim,
Çünkü kalem, beni seven Tanrı sensin.
Bölüm 60
Müzik şefi için - "Antlaşma zambağı" makamında
Davut'u öğretici miktamı
Davut'unAram-Naharayimliler ve Aram-Sovalılar'la çarpıştığı ve Yoav geri dönüp Tuz Vadisi'nde on iki bin Edomlu öldürdüğüzaman
1 Bizi reddettin, parladın bize karşı, ey Tanrı,
Öfkelendin; eski halimize döndür bizi!
2 Salladın yeri, yarıklar açtın;
Onar çatlaklarını, çünkü yer sarsılıyor.
3 Halkına sıkıntı çektirdin,
Sersemletici bir şarap içirdin bize.
4 Sancak verdin senden korkanlara,Okçulara karşı açsınlar diye. Sela
5 Kurtar bizi sağ elinle, yardım et,
Sevdiklerin özgürlüğe kavuşsun diye!
6 Tanrı şöyle konuştu kutsal katında:
"Şekem'i sevinçle bölüştürecek,
Sukkot Vadisi'ni ölçeceğim.
7 Gilat benimdir, Manaşşe de benim,
Efrayim miğferim,
Yahuda asam. 8 Moav yıkanma leğenim,
Edom'un üzerine çarığımı fırlatacağım,
Filist'e zaferle haykıracağım."
9 Kim beni surlu kente götürecek?
Kim bana Edom'a kadar yol gösterecek?
10 Ey Tanrı, sen bizi reddetmedin mi?
Ordularımıza öncülük etmiyor musun artık?
11 Yardım et bize düşmana karşı,
Çünkü boştur insan yardımı.
12 Tanrı'yla zafer kazanırız,
O çiğner düşmanlarımızı.
Bölüm 61
Müzik şefi için - Telli sazlarla - Davut'un mezmuru
1 Ey Tanrı, yakarışımı işit,
Duama kulak ver!
2 Sana seslenirim yeryüzünün öbür ucundan,
Yüreğime hüzün çökünce.
Erişemeyeceğim yüksek bir kayaya çıkar beni,
3 Çünkü sen benim için sığınak,
Düşmana karşı güçlü bir kule oldun.
4 Çadırında sonsuza dek oturmak
Ve kanatlarının gölgesine sığınmak isterim. Sela
5 Çünkü sen, ey Tanrı, adaklarımı duydun,
Adından korkanların mirasını bana verdin.
6 Kralın günlerine gün kat,
Yılları yüzyıllar olsun!
7 Tanrı'nın huzurunda sonsuza dek tahtında otursun;
Onu sevgin ve sadakatinle koru!
8 O zaman adını hep ilahilerle öveceğim,
Her gün adaklarımı yerine getireceğim.
Bölüm 62
Müzik şefi Yedutun için - Davut'un mezmuru
1 Canım yalnız Tanrı'da huzur bulur,
Kurtuluşum O'ndan gelir.
2 Tek kayam, kurtuluşum,
Kalem O'dur, asla sarsılmam.
3 Birini ezmek için daha ne vakte kadar
Hep birlikte üst üne saldıracaksınız,
Eğri bir duvara, Yerinden oynamış bir çite saldırır gibi?
4 Tek düşünceleri onu doruktan indirmektir.
Yalandan zevk alırlar.
Ağızlarıyla hayırdua ederken,
İçlerinden lanet okurlar. Sela
5 Ey canım, yalnız Tanrı'da huzur bul,
Çünkü umudum O'ndadır.
6 Tek kayam, kurtuluşum,
Kalem O'dur, sarsılmam.
7 Kurtuluşum ve onurum Tanrı'ya bağlıdır,
Güçlü kayam, sığınağım O'dur.
8 Ey halkım, her zaman O'na güven,
İçini dök O'na,
Çünkü Tanrı sığınağımızdır. Sela
9 Sıradan insan ancak bir soluk,
Soylu insansa bir yalandır.
Tartıya konduğunda ikisi birlikte soluktan hafiftir.
10 Zorbalığa güvenmeyin, yağma malla övünmeyin;
Varlığınız artsa bile, ona gönül bağlamayın.
11 Tanrı bir şey söyledi,
Ben iki şey duydum:
Güç Tanrı'nındır,
12 Sevgi de senin, ya Rab!
Çünkü sen herkese yaptığının karşılığını verirsin
Bölüm 63
Yahuda Çölü'nde bulunduğu zaman - Davut'un mezmuru
1 Ey Tanrı, sensin benim Tanrım,
Seni çok özlüyorum,
Canım sana susamış,
Kurak, yorucu, susuz bir diyarda,
Bütün varlığımla seni arıyorum.
2 Kutsal Yer'de baktım sana,
Gücünü, görkemini görmek için.
3 Senin sevgin yaşamdan iyidir,
Bu yüzden dudaklarım seni yüceltir.
4 Ömrümce sana övgüler sunacağım,
Senin adınla ellerimi kaldıracağım.
5 Zengin yiyeceklere doyarcasına doyacağım sana,
Şakıyan dudaklarla ağzım sana övgüler sunacak.
6 Yatağıma uzanınca seni anarım,
Gece boyunca derin derin seni düşünürüm.
7 Çünkü sen bana yardımcı oldun,
Kanatlarının gölgesinde sevincimi dile getiririm.
8 Canım sana sımsıkı sarılır,
Sağ elin bana destek olur.
9 Ama canımı almak isteyenler,
Yerin dibine girecek,
10 Kılıcın ağzına atılacak,
Çakallara yem olacak.
11 Kralsa Tanrı'da sevinç bulacak.
Tanrı'nın adıyla ant içenlerin hepsi övünecek,
Yalancıların ağzıysa kapanacak.
Bölüm 64
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1 Ey Tanrı, kulak ver sesime yakındığım zaman,
Hayatımı düşman korkusundan koru.
2 Kötülerin gizli tasarılarından,
O suçlu güruhun şamatasından esirge beni.
3 Onlar dillerini kılıç gibi bilemiş,
Acı sözlerini ok gibi hedefe yöneltmişler,
4 Pusularından masum insanın üzerine atmak için.
Ansızın vururlar, hiç çekinmeden.
5 Birbirlerini kötülük yapmaya iter,
Gizli tuzaklar tasarlarken,
"Kim görecek?" derler.
6 Haksızlık yapmayı düşünür,
"Kusursuz bir plan yaptık!" derler.
İnsanın içi ve yüreği derin bir sırdır, bilinmez.
7 Ama Tanrı onlara ok atacak,
Ansızın yaralanacaklar.
8 Dilleri yüzünden yıkıma uğrayacaklar,
Hallerini gören herkes alayla baş sallayacak.
9 Bütün insanlar korkuya kapılacak,
Tanrı'nın işini duyuracak,
O'nun yaptıkları üzerinde düşünecekler.
10 Doğru insan RAB'de sevinç bulacak,
O'na sığınacak,
Bütün temiz yürekliler O'nu övecek.Bölüm 65
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru - İlahi
1 Ey Tanrı, Siyon'da seni övgü bekliyor,
Yerine getirilecek sana adanan adaklar.
2 Ey sen, duaları işiten,
Bütün insanlar sana gelecek.
3 Suçlarımızın altında ezildik,
Ama sen isyanlarımızı bağışlarsın.
4 Ne mutlu avlularında otursun diye
Seçip kendine yaklaştırdığın kişiye!
Evinin, kutsal tapınağının
Nimetlerine doyacağız.
5 Ey bizi kurtaran Tanrı,
Müthiş işler yaparak
Doğruluğun uyarınca yanıt verirsin bize.
Sen yeryüzünün dört bucağında,
Uzak denizlerdekilerin umudusun;
6 Kudret kuşanan,
Gücüyle dağları kuran,
7 Denizlerin kükremesini,
Dalgaların gümbürtüsünü,
Halkların kargaşasını yatıştıran sensin.
8 Dünyanın öbür ucunda yaşayanlar
Korkuya kapılır senin belirtilerin karşısında.
Doğudan batıya kadar insanlara
Sevinç çığlıkları attırırsın.
9 Toprağa bakar, çok verimli kılarsın,
Onu zenginliğe boğarsın.
Ey Tanrı, ırmakların suyla doludur,
İnsanlara tahıl sağlarsın,
Çünkü sen toprağı şöyle hazırlarsın:
10 Sabanın açtığı yarıkları bolca sular,
Sırtlarını düzlersin.
Yağmurla toprağı yumuşatır,
Ürünlerine bereket katarsın.
11 İyiliklerinle yılı taçlandırırsın,
Arabalarının geçtiği yollardan bolluk akar,
12 Kırların otlakları yeşillenir,
Tepeler sevince bürünür,
13 Çayırlar sürülerle bezenir,
Vadiler tahılla örtünür,
Sevinçten haykırır, ezgi söylerler.
Bölüm 66
Müzik şefi için - İlahi - Mezmur
1 Ey yeryüzündeki bütün insanlar,
Tanrı'ya sevinç çığlıkları atın!
2 Adının yüceliğine ilahiler söyleyin,
O'na görkemli övgüler sunun!
3 "Ne müthiş işlerin var!" deyin Tanrı'ya,
"Öyle büyük gücün var ki,
Düşmanların eğiliyor önünde.
4 Bütün yeryüzü sana tapınıyor,
İlahiler okuyor, adına ezgiler söylüyor." Sela
5 Gelin, bakın Tanrı'nın neler yaptığına!
Ne müthiş işler yaptı insanlar arasında:
6 Denizi karaya çevirdi,
Atalarımız yaya geçtiler ırmaktan.
Yaptığına sevindik orada.
7 Kudretiyle sonsuza dek egemenlik sürer,
Gözleri ulusları süzer;
Başkaldıranlar gurura kapılmasın! Sela
8 Ey halklar, Tanrımız'a şükredin,
Övgülerini duyurun.
9 Hayatımızı koruyan,
Ayaklarımızın kaymasına izin vermeyen O'dur.
10 Sen bizi sınadın, ey Tanrı,
Gümüş arıtır gibi arıttın.
11 Ağa düşürdün bizi,
Sırtımıza ağır yük vurdun.
12 İnsanları başımıza çıkardın,
Ateşten, sudan geçtik.
Ama sonra bizi bolluğa kavuşturdun.
13 Yakmalık sunularla evine gireceğim,
Adaklarımı yerine getireceğim,
14 Sıkıntı içindeyken dudaklarımdan dökülen,
Ağzımdan çıkan adakları.
15 Yakılan koçların tütsüsüyle semiz hayvanlardan
Sana yakmalık sunular sunacağım,
Tekeler, sığırlar kurban edeceğim. Sela
16 Gelin, dinleyin, ey sizler, Tanrı'dan korkanlar,
Benim için neler yaptığını size anlatayım.
17 Ağzımla O'na yakardım,
Övgüsü dilimden düşmedi.
18 Yüreğimde kötülüğe yer verseydim,
Rab beni dinlemezdi.
19 Oysa Tanrı dinledi beni,
Kulak verdi duamın sesine.
20 Övgüler olsun Tanrı'ya,
Çünkü duamı geri çevirmedi,
Sevgisini benden esirgemedi.Bölüm 67
Müzik şefi için - Telli sazlarla - Mezmur - İlahi
1 Tanrı bize lütfetsin, bolluk versin,
Yüzünün ışığı üzerimize parlasın. Sela
2 Öyle ki, yeryüzünde yolun,
Bütün uluslar arasında kurtarıcı gücün bilinsin.
3 Halklar sana şükretsin, ey Tanrı,
Bütün halklar sana şükretsin!
4 Uluslar sevinsin, sevinçten çığlık atsın,
Çünkü sen halkları adaletle yargılarsın,
Yeryüzündeki uluslara yol gösterirsin. Sela
5 Halklar sana şükretsin, ey Tanrı,
Bütün halklar sana şükretsin!
6 Toprak ürününü verdi,
Tanrı, Tanrımız, bizi bolluğa kavuştursun.
7 Tanrı bize bolluk versin,
Dünyanın dört bucağındakiler O'ndan korksun!
Bölüm 68
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru - İlahi
1 Kalksın Tanrı, dağılsın düşmanları,
Kaçsın önünden O'ndan nefret edenler!
2 Dağıtsın onları dağılan duman gibi;
Ateşin karşısında eriyen balmumu gibiYok olsun kötüler Tanrı'nın önünde!
3 Ancak doğrular sevinsin,
Bayram etsinler Tanrı'nın önünde,
Neşeyle coşsunlar.
4 Tanrı'ya ezgiler söyleyin, adını ilahilerle övün,
Çölleri geçecek biniciye yol hazırlayın;
O'nun adı RAB'dir, bayram edin önünde!
5 Kutsal konutundaki Tanrı,
Öksüzlerin babası, dul kadınların savunucusudur.
6 Tanrı kimsesizlere ev verir,
Tutsakları özgürlüğe ve gönence kavuşturur,
Ama başkaldıranlar kurak yerde oturur.
7 Ey Tanrı, sen halkına öncülük ettiğinde,
Çölde yürüdüğünde, Sela
8 Yer sarsıldı,
Göklerden yağmur boşandı Tanrı'nın önünde,
Sina Dağı sarsıldı
Tanrı'nın, İsrail'in Tanrısı'nın önünde.
9 Bol yağmurlar yağdırdın, ey Tanrı,
Canlandırdın yorgun düşen yurdunu.
10 Halkın oraya yerleşti,
İyiliğinle mazlumların geçimini sağladın, ey Tanrı.
11 Rab buyruk verdi,
Büyük bir kadın topluluğu duyurdu müjdeyi:
12 "Kaçıyor, kaçıyor orduların kralları!
Evi bekleyen kadınlar ganimeti paylaşıyor.
13 Ağılların arasında uyurken,
Kanatları gümüş, tüyleri pırıl pırıl altınla kaplı
Bir güvercine benzersiniz."
14 Her Şeye Gücü Yeten, kralları dağıtırken,
Sanki Salmon Dağı'na kar yağıyordu.
15 Ey Başan Dağı, Tanrı Dağı!
Ey Başan Dağı, dorukları ulu dağ!
16 Ey ulu dağlar, niçin yan gözle bakıyorsunuz
Tanrı'nın yerleşmek için seçtiği dağa?
Evet, RAB orada sonsuza dek oturacaktır.
17 Tanrı'nın savaş arabaları sayısızdır,
Rab kutsallık içinde Sina'dan geldi.
18 Sen yükseklere çıkıp düşmanları tutsak ettin,
İnsanlardan, başkaldıranlardan bile armağanlar aldın,
Oraya yerleşmek için, ya RAB Tanrı.
19 Her gün yükümüzü taşıyan Rab'be,
Bizi kurtaran Tanrı'ya övgüler olsun. Sela
20 Tanrımız kurtarıcı bir Tanrı'dır,
Ölümden kurtarış yalnız Rab Yahve'ye özgüdür.
21 Hiç kuşkusuz, Tanrı düşmanlarının başını,
Suçlu yaşayanların kıllı kafasını ezer.
22 Rab, "Onları Başan'dan,
Denizin derinliklerinden geri getireceğim" der,
23 "Öyle ki, ayaklarını düşmanlarının kanına batırasın,
Köpeklerinin dili de onlardan payını alsın."
24 Ey Tanrı, senin zafer alayını,
Tanrım'ın, Kralım'ın Kutsal Yer'e törenle gelişini gördüler:
25 Başta okuyucular, arkada çalgıcılar,
Ortada tef çalan genç kızlar.
26 "Ey sizler, İsrail soyundan gelenler,
Toplantılarınızda Tanrı'ya, RAB'be övgüler sunun!"
27 Önde en küçük oymak Benyamin,
Kalabalık halinde Yahuda önderleri,
Zevulun ve Naftali önderleri oradalar!
28-29 Ey Tanrı, Yeruşalim'deki tapınağından göster gücünü,
Bizim için kullandığın gücünü, ey Tanrı.
Krallar sana armağanlar sunacak.
30 Azarla kamışlar arasında yaşayan hayvanı,
Halkların buzağılarıyla boğalar sürüsünü,
Çiğne ayaklarınla gümüşe gönül verenleri,
Dağıt savaştan zevk alan halkları!
31 Mısır'dan elçiler gelecek,
Kûşlular ellerini Tanrı'ya doğru kaldırıverecek.
32 Ey yeryüzünün krallıkları, Tanrı'ya ilahiler söyleyin,
Ezgilerle övün Rab'bi, Sela
33 Göklere, kadim göklere binmiş olanı.
İşte sesiyle, güçlü sesiyle gürlüyor!
34 Tanrı'nın gücünü tanıyın;
O'nun yüceliği İsrail'in üzerinde,
Gücü göklerdedir.
35 Ne müthişsin, ey Tanrı, Kutsal Yerin'de!
İsrail'in Tanrısı'na,
Halkınagüç, kudret veren Tanrı'ya övgüler olsun!
Bölüm 691 Kurtar beni, ey Tanrı,
Sular boyuma ulaştı.
2 Dipsiz batağa gömülüyorum,
Basacak yer yok.
Derin sulara battım,
Sellere kapıldım.
3 Tükendim feryat etmekten,
Boğazım kurudu;
Gözlerimin feri sönüyor
Tanrım'ı beklemekten.
4 Yok yere benden nefret edenler
Saçlarımdan daha çok.
Kalabalıktır canıma kasteden haksız düşmanlarım.
Çalmadığım malı nasıl geri verebilirim?
5 Akılsızlığımı biliyorsun, ey Tanrı,
Suçlarım senden gizli değil.
6 Ya Rab, Her Şeye Egemen RAB,
Utanmasın sana umut bağlayanlar benim yüzümden!
Ey İsrail'in Tanrısı,
Benim yüzümden sana yönelenler rezil
olmasın!
7 Senin uğruna hakarete katlandım,
Utanç kapladı yüzümü.
8 Kardeşlerime yabancı,
Anamın öz oğullarına uzak kaldım.
9 Çünkü evine harcadığım çaba beni yedi bitirdi,
Sana edilen hakaretler benim üstüme çöktü.10 Oruç tutup ağlayınca,
Yine hakarete uğradım.
11 Çula büründüğüm zaman
Destan oldum dillerine.
12 Kent kapısında oturanlar beni çekiştiriyor,
Sarhoşların türküsü oldum.
13 Ama benim duam sanadır, ya RAB.
Ey Tanrı, sevginin bolluğuyla,
Güvenilir kurtarışınla uygun gördüğünde
Yanıt ver bana.
14 Beni çamurdan kurtar,
İzin verme batmama;
Benden nefret edenlerden,
Derin sulardan kurtulayım.
15 Seller beni sürüklemesin,
Engin beni yutmasın,
Ölüm çukuru ağzını üstüme kapamasın.
16 Yanıt ver bana, ya RAB,
Çünkü sevgin iyidir.
Yüzünü çevir bana büyük merhametinle!
17 Kulundan yüzünü gizleme,
Çünkü sıkıntıdayım, hemen yanıt ver bana!
18 Yaklaş bana, fidyeyle kurtar canımı,
Al başımdan düşmanlarımı.
19 Bana nasıl hakaret edildiğini, utandığımı, rezil olduğumu biliyorsun;
Düşmanlarımın hepsi senin önünde.
20 Hakaret kalbimi kırdı, dertliyim,
Acılarımı paylaşacak birini bekledim, çıkmadı,
Avutacak birini aradım, bulamadım.
21 Yiyeceğime zehir kattılar,
Sirke içirdiler susadığımda.
22 Önlerindeki sofra tuzak olsun onlara,
Yandaşları için kapan olsun!
23 Gözleri kararsın, göremesinler!
Belleri tutulsun sürekli!
24 Gazabını yağdır üzerlerine,
Öfkenin ateşi yapışsın yakalarına!
25 Issız kalsın konakları,
Çadırlarında oturan olmasın!
26 Çünkü senin vurduğun insanlara zulmediyor,
Yaraladığın insanların acısını konuşuyorlar.
27 Ceza yağdır başlarına,
Senin tarafından aklanmasınlar!
28 Yaşam kitabından silinsin adları,
Doğrularla yan yana yazılmasınlar!
29 Bense ezilmiş ve kederliyim,
Senin kurtarışın, ey Tanrı, bana bir kale olsun!
30 Tanrı'nın adını ezgilerle öveceğim,
Şükranlarımla O'nu yücelteceğim.
31 RAB'bi bir öküzden,
Boynuzlu, tırnaklı bir boğadan
Daha çok hoşnut eder bu.
32 Mazlumlar bunu görünce sevinsin,
Ey Tanrı'ya yönelen sizler, yüreğiniz canlansın.
33 Çünkü RAB yoksulları işitir,
Kendi tutsak halkını hor görmez.
34 O'na övgüler sunun, ey yer, gök,
Denizler ve onlardaki bütün canlılar!
35 Çünkü Tanrı Siyon'u kurtaracak,
Yahuda kentlerini onaracak;
Halk oraya yerleşip sahibi olacak.
36 Kullarının çocukları orayı miras alacak,
O'nun adını sevenler orada oturacakBölüm 70
1 Ey TaNrı, kurtar beni!
Yardımıma koş, ya RAB!
2 Utansın canımı almaya çalışanlar,
Yüzleri kızarsın!
Geri dönsün zararımı isteyenler,
Rezil olsunlar!
3 Bana, "Oh! Oh!" çekenler
Geri çekilsin utançlarından!
4 Sende neşe ve sevinç bulsun
Bütün sana yönelenler!
"Tanrı yücedir!" desin hep
Senin kurtarışını özleyenler!
5 Bense, mazlum ve yoksulum,
Ey Tanrı, yardımıma koş!
Yardımcım ve kurtarıcım sensin,
Geç kala, ya RAB!
Bölüm 711 Ya RAB, sana sığınıyorum,
Utandırma beni hiçbir zaman!
2 Adaletinle kurtar beni, tehlikeden uzaklaştır,
Kulak ver bana, kurtar beni!
3 Sığınacak kayam ol,
Her zaman başvurabileceğim;
Buyruk ver, kurtulayım,
Çünkü kayam ve kalem sensin.
4 Ey Tanrım, kurtar beni
Kötünün elinden, haksızın, gaddarın pençesinden!
5 Çünkü umudum sensin, ya Rab Yahve,
Gençliğimden beri dayanağım sensin.
6 Doğduğum günden beri sana güveniyorum,
Beni ana rahminden çıkaran sensin.
Övgülerim hep sanadır.
7 Birçokları için iyi bir örnek oldum,
Çünkü sen güçlü sığınağımsın.
8 Ağzımdan sana övgü eksilmez,
Gün boyu yüceliğini anarım.
9 Yaşlandığımda beni reddetme,
Gücüm tükendiğinde beni terk etme!
10 Çünkü düşmanlarım benden söz ediyor,
Beni öldürmek isteyenler birbirine danışıyor,
11 "Tanrı onu terk etti" diyorlar,
"Kovalayıp yakalayın,
Kurtaracak kimsesi yok!"
12 Ey Tanrı, benden uzak durma,
Tanrım, yardımıma koş!
13 Utansın, yok olsun beni suçlayanlar,
Utanca, rezalete bürünsün kötülüğümü isteyenler.
14 Ama ben her zaman umutluyum,
Sana övgü üstüne övgü dizeceğim.
15 Gün boyu senin doğruluğunu,
Kurtarıcılığını anlatacağım,
Ölçüsünü bilmesem de.
16 Ya Rab Yahve, gelip yiğitliklerini,
Senin, yalnız senin doğruluğunu duyuracağım.
17 Ey Tanrı, çocukluğumdan beri beni sen yetiştirdin,
Senin harikalarını hâlâ anlatıyorum.
18 Yaşlanıp saçlarıma ak düşse bile
Terk etme beni, ey Tanrı,
Gücünü gelecek kuşağa,
Kudretini sonrakilere anlatana dek.
19 Ey Tanrı, doğruluğun göklere erişiyor,
Büyük işler yaptın,
Senin gibisi var mı, ey Tanrı?
20 Sen ki, bana birçok kötü sıkıntı gösterdin,
Bana yeniden yaşam verecek,
Beni toprağın derinliklerinden çıkaracaksın.
21 Saygınlığımı artıracak,
Yine beni avutacaksın.
22 Ben de seni,
Senin sadakatini çenkle öveceğim, ey Tanrım,
Lir çalarak seni ilahilerle öveceğim,
Ey İsrail'in Kutsalı!
23 Seni ilahilerle överken,
Dudaklarımla, varlığımla sevincimi dile getireceğim,
Çünkü sen beni fidyeyle kurtardın.
24 Dilim gün boyu senin doğruluğundan söz edecek,
Çünkü kötülüğümü isteyenler
Utanıp rzil oldu.
Bölüm 721 Ey Tanrı, adaletini krala,
Doğruluğunu kral oğluna armağan et.
2 Senin halkını doğrulukla,
Mazlum kullarını adilce yargılasın!
3 Dağlar, tepeler,
Halka adilce gönenç getirsin!
4 Mazlumlara hakkını versin,
Yoksulların çocuklarını kurtarsın,
Zalimleriyse ezsin!
5 Güneş ve ay durdukça,
Kral kuşaklar boyunca yaşasın;
6 Yeni biçilmiş çayıra düşen yağmur gibi,
Toprağı sulayan bereketli yağmurlar gibi olsun!
7 Onun günlerinde doğruluk serpilip gelişsin,
Ay ışıdığı sürece esenlik artsın!
8 Egemenlik sürsün denizden denize,
Fırat'tan yeryüzünün ucuna dek!
9 Çöl kabileleri diz çöksün önünde,
Düşmanları toz yalasın.
10 Tarşiş'in ve adaların kralları
Ona haraç getirsin,
Saba ve Seva kralları armağanlar sunsun!
11 Bütün krallar önünde yere kapansın,
Bütün uluslar ona kulluk etsin!
12 Çünkü yardım isteyen yoksulu,
Dayanağı olmayan düşkünü o kurtarır.
13 Yoksula, düşküne acır,
Düşkünlerin canını kurtarır.
14 Baskıdan, zorbalıktan özgür kılar onları,
Çünkü onun gözünde onların kanı değerlidir.
15 Yaşasın kral!
Ona Saba altını versinler;
Durmadan dua etsinler onun için,
Gün boyu onu övsünler!
16 Ülkede bol buğday olsun,
Dağ başlarında dalgalansın!
Başakları Lübnan gibi verimli olsun,
Kent halkı ot gibi serpilip çoğalsın!
17 Kralın adı sonsuza dek yaşasın,
Güneş durdukça adı var olsun,
Onun aracılığıyla insanlar kutsansın,
Bütün uluslar 'Ne mutlu ona' desin!
18 RAB Tanrı'ya, İsrail'in Tanrısı'na övgüler olsun,
Harikalar yaratan yalnız O'dur.
19 Yüce adına sonsuza dek övgüler olsun,
Bütün yeryüzü O'nun yüceliğiyle dolsun!
Amin! Amin!
Bölüm 731 Tanrı gerçekten İsrail'e,
Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.
2 Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş,
Adımlarım az kalsın kaymıştı.
3 Çünkü kötülerin gönencini gördükçe,
Küstahları kıskanıyordum.
4 Onlar acı nedir bilmezler,
Bedenleri sağlıklı ve semizdir.
5 Başkalarının derdini bilmez,
Onlar gibi çile çekmezler.
6 Bu yüzden gurur onların gerdanlığı,
Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.
7 Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar,
İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.
8 İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur,
Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.
9 Göklere karşı ağızlarını açarlar,
Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.
10 Bu yüzden halk onlardan yana döner,
Sözlerini ağzı açık dinler.
11 Derler ki, "Tanrı nasıl bilir?
Bilgisi var mı Yüceler Yücesi'nin?"
12 İşte böyledir kötüler,
Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.
13 Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum,
Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.
14 Gün boyu içim içimi yiyor,
Her sabah azap çekiyorum.
15 "Ben de onlar gibi konuşayım" deseydim,
Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
16 Bunu anlamak için düşündüğümde,
Zor geldi bana,
17 Tanrı'nın Tapınağı'na girene dek;
O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
18 Gerçekten onları kaygan yere koyuyor,
Yıkıma sürüklüyorsun.
19 Nasıl da bir anda yok oluyor,
Siliniveriyorlar dehşet içinde!
20 Uyanan birisi için rüya nasılsa,
Sen de uyanınca, ya Rab,
Hor göreceksin onların görüntüsünü.
21 Kalbim kırıldığında,
İçim acı dolduğunda,
22 Akılsız ve bilgisizdim,
Karşında bir hayvan gibi.
23 Yine de sürekli seninleyim,
Sağ elimden tutarsın beni.
24 Öğütlerinle yol gösterir,
Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.
25 Senden başka kimim var göklerde?
İstemem senden başkasını yeryüzünde.
26 Bedenim ve yüreğim tükenebilir,
Ama Tanrı yüreğimde güç,
Bana düşen paydır sonsuza dek.
27 Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar,
Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.
28 Ama benim için en iyisi Tanrı'ya yakın olmaktır;
Bütün işlerini duyurayım diye
Sığınak yaptım Rab Yahve'yi kendime
Bölüm 741 Ey Tanrı, neden bizi sonsuza dek reddettin?
Niçin otlağının koyunlarına karşı öfken tütmekte?
2 Anımsa geçmişte sahiplendiğin topluluğu,
Öz halkın olsun diye fidyeyle kurtardığın oymağı
Ve üzerine konut kurduğun Siyon Dağı'nı.
3 Yönelt adımlarını şu onarılmaz yıkıntılara doğru,
Düşman kutsal yerdeki her şeyi yıktı.
4 Düşmanların bizimle buluştuğun yerde kükredi,
Zafer simgesi olarak kendi bayraklarını dikti.
5 Gür bir ormana
Baltayla dalar gibiydiler.
6 Baltayla, balyozla kırdılar,
Bütün oymaları.
7 Ateşe verdiler kutsal konutunu,
Yerle bir edip kutsallığını bozdular
Adının yaşadığı konutun.
8 İçlerinden, "Hepsini ezelim!" dediler.
Ülkede Tanrı'yla buluşma yerlerinin tümünü yaktılar.
9 Artık kutsal simgelerimizi görmüyoruz,
Peygamberler de yok oldu,
İçimizden kimse bilmiyor ne zamana dek...
10 Ey Tanrı, ne zamana dek düşman sana sövecek,
Hasmın senin adını hor görecek?
11 Niçin geri çekiyorsun elini?
Çıkar sağ elini bağrından, yok et onları!
12 Ama geçmişten bu yana kralım sensin, ey Tanrı,
Yeryüzünde kurtuluş sağladın.
13 Gücünle denizi yardın,
Canavarların kafasını sularda parçaladın.
14 Livyatan'ın başlarını ezdin,
Çölde yaşayanlara onu yem ettin.
15 Kaynaklar, dereler fışkırttın,
Sürekli akan ırmakları kuruttun.
16 Gün senindir, gece de senin,
Ay ve güneşi sen yerleştirdin,
17 Yeryüzünün bütün sınırlarını sen saptadın,
Yazı da kışı da yaratan sensin.
18 Anımsa, ya RAB, düşmanın sana nasıl sövdüğünü,
Akılsız bir halkın, adını nasıl hor gördüğünü.
19 Canavara teslim etme kumrunun canını,
Asla unutma düşkün kullarının yaşamını.
20 Yaptığın antlaşmayı gözönüne al,
Çünkü ülkenin her karanlık köşesi
Zorbaların inleriyle dolmuş.
21 Düşkünler boynu bükük geri çevrilmesin,
Mazlumlar, yoksullar adına övgüler dizsin.
22 Kalk, ey Tanrı, davanı savun!
Anımsa akılsızların gün boyu sana nasıl sövdüğünü!
23 Unutma hasımlarının yaygarasını,
Sana bşkaldıranların durmadan yükselen patırtısını!
Bölüm 75Asaf'ın mezmuru - İlahi
1 Sana şükrederiz, ey Tanrı,
Şükrederiz, çünkü sen yakınsın,
Harikaların bunu gösterir.
2 "Belirlediğim zaman gelince,
Doğrulukla yargılayacağım" diyor Tanrı,
3 "Yeryüzü altüst olunca üzerindekilerle,
Ben pekiştireceğim onun direklerini. Sela
4 Övünenlere, 'Övünmeyin artık!' dedim;
Kötülere, 'Kaldırmayın başınızı!
5 Kaldırmayın başınızı!
Tepeden konuşmayın!'"
6 Çünkü ne doğudan, ne batıdan,
Ne de çöldeki dağlardan doğar yargı.
7 Yargıç ancak Tanrı'dır,
Birini alçaltır, birini yükseltir.
8 RAB elinde dolu bir kâse tutuyor,
Köpüklü, baharat karıştırılmış şarap döküyor;
Yeryüzünün bütün kötüleri
Tortusuna dek yalayıp onu içiyor.
9 Bense sürekli duyuracağım bunu,
Yakup'un Tanrısı'nı ilahilerle öveceğim:
10 "Kıracağım kötülerin bütün gücünü,
Doğrulaın gücüyse yükseltilecek."
Bölüm 761 Yahuda'da Tanrı bilinir,
İsrail'de adı uludur;
2 Konutu Şalem'dedir,
Yaşadığı yer Siyon'da.
3 Orada kırdı alevli okları,
Kalkanı, kılıcı, savaş silahlarını. Sela
4 Işıl ışıl parıldıyorsun,
Avı bol dağlardan daha görkemli.
5 Yağmaya uğradı yiğitler,
Uykularına daldılar,
En güçlüleri bile elini kıpırdatamaz oldu.
6 Ey Yakup'un Tanrısı, sen kükreyince,
Atlarla atlılar son uykularına daldılar.
7 Yalnız sensin korkulması gereken,
Öfkelenince kim durabilir karşında?
8 Yargını göklerden açıkladın,
Yeryüzü korkup sessizliğe büründü,
9 Ey Tanrı, sen yargılamaya,
Ülkedeki mazlumları kurtarmaya kalkınca. Sela
10 İnsanların gazabı bile sana övgüler doğuruyor,
Gazabından kurtulanları çevrene topluyorsun.
11 Adaklar adayın Tanrı'nız RAB'be,
Yerine getirin adaklarınızı,
Armağanlar sunun korkulması gereken Tanrı'ya,
Bütün çevresindekiler.
12 RAB önderlerin soluğunu keser,
Korku salar yeryüzü krallarına
Bölüm 771 Yüksek sesle Tanrı'ya yakarıyorum,
Haykırıyorum beni duysun diye.
2 Sıkıntılı günümde Rab'be yönelir,
Gece hiç durmadan ellerimi açarım,
Gönlüm avunmaz bir türlü.
3 Tanrı'yı anımsayınca inlerim,Düşündükçe içim daralır. Sela
4 Açık tutuyorsun göz kapaklarımı,
Sıkıntıdan konuşamıyorum.
5 Geçmiş günleri,
Yıllar öncesini düşünüyorum.
6 Gece ilahilerimi anacağım,
Kendi kendimle konuşacağım,
İnceden inceye soracağım:
7 "Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek?
Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?
8 Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu?
Sözü geçerli değil mi artık?
9 Tanrı unuttu mu acımayı?
Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?" Sela
10 Sonra kendi kendime, "İşte benim derdim bu!" dedim,
"Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık."
11 RAB'bin işlerini anacağım,
Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.
12 Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim,
Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.
13 Ey Tanrı, yolun kutsaldır!
Hangi ilah Tanrı kadar uludur?
14 Harikalar yaratan Tanrı sensin,
Halklar arasında gücünü gösterdin.
15 Güçlü bileğinle kendi halkını,
Fidyeyle Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. Sela
16 Sular seni görünce, ey Tanrı,
Sular seni görünce çalkalandı,
Enginler titredi.
17 Bulutlar suyunu boşalttı,
Gökler gürledi,
Her yanda okların uçuştu.
18 Kasırgada gürleyişin duyuldu,
Şimşekler dünyayı aydınlattı,
Yer titreyip sarsıldı.
19 Kendine denizde,
Derin sularda yollar açtın,
Ama ayak izlerin belli değildi.
20 Musa ve Harun eliyle
Halkını ir sürü gibi güttün.
Bölüm 781 Dinle, ey halkım, öğrettiklerimi,
Kulak ver ağzımdan çıkan sözlere.
2 Özdeyişlerle söze başlayacağım,
Geçmişteki gizleri anlatacağım,
3 Duyduğumuzu, bildiğimizi,
Atalarımızın bize anlattığını.
4 Torunlarından bunları gizlemeyeceğiz;
RAB'bin övgüye değer işlerini,
Gücünü, yaptığı harikaları
Gelecek kuşağa duyuracağız.
5 RAB Yakup soyuna koşullar bildirdi,
İsrail'e yasa koydu.
Bunları çocuklarına öğretsinler diye
Atalarımıza buyruk verdi.
6 Öyle ki, gelecek kuşak, yeni doğacak çocuklar bilsinler,
Onlar da kendi çocuklarına anlatsınlar,
7 Tanrı'ya güven duysunlar,
Tanrı'nın yaptıklarını unutmasınlar,
O'nun buyruklarını yerine getirsinler;
8 Ataları gibi inatçı, başkaldırıcı,
Yüreği kararsız,
Tanrı'ya sadakatsiz bir kuşak olmasınlar.
9 Oklarla, yaylarla kuşanmış Efrayimoğulları
Savaş günü sırtlarını döndüler.
10 Tanrı'nın antlaşmasına uymadılar,
O'nun yasasına göre yaşamayı reddettiler.
11 Unuttular O'nun işlerini,
Kendilerine gösterdiği harikaları.12 Mısır'da, Soan bölgesindeTanrı harikalar yapmıştı atalarıın önünde.
13 Denizi yarıp geçirmişti onları,
Bir duvar gibi ayakta tutmuştu suları.
14 Gündüz bulutla,
Gece ateş ışığıyla onlara yol göstermişti.
15 Çölde kayaları yarmış,
Sanki dipsiz kaynaklardan
Onlara kana kana su içirmişti.
16 Kayadan akarsular fışkırtmış,
Suları ırmak gibi akıtmıştı.
17 Ama onlar çölde Yüceler Yücesi'ne başkaldırarak
Günah işlemeye devam ettiler.
18 Canlarının çektiği yiyeceği isteyerek
İçlerinde Tanrı'yı denediler.
19 "Tanrı çölde sofra kurabilir mi?" diyerek,
Tanrı'ya karşı konuştular.
20 "Bak, kayaya vurunca sular fışkırdı,
Dereler taştı.
Peki, ekmek de verebilir mi,
Et sağlayabilir mi halkına?"
21 RAB bunu duyunca çok öfkelendi,
Yakup'a ateş püskürdü,
Öfkesi tırmandı İsrail'e karşı;
22 Çünkü Tanrı'ya inanmıyorlardı,
O'nun kurtarıcılığına güvenmiyorlardı.
23 Yine de RAB buyruk verdi bulutlara,
Kapaklarını açtı göklerin;
24 Man yağdırdı onları beslemek için,
Göksel tahıl verdi onlara.
25 Meleklerin ekmeğini yedi her biri,
Doyasıya yiyecek gönderdi onlara.
26 Doğu rüzgarını estirdi göklerde,
Gücüyle güney rüzgarına yol gösterdi.
27 Toz gibi et yağdırdı başlarına,
Deniz kumu kadar kuş;
28 Ordugahlarının ortasına,
Konakladıkları yerin çevresine düşürdü.
29 Yediler, tıka basa doydular,
İsteklerini yerine getirdi Tanrı.
30 Ancak onlar isteklerine doymadan,
Daha ağızları doluyken,
31 Tanrı'nın öfkesi parladı üzerlerine.
En güçlülerini öldürdü,
Yere serdi İsrail yiğitlerini.
32 Yine de günah işlemeye devam ettiler,
O'nun harikalarına inanmadılar.
33 Bu yüzden Tanrı onların günlerini boşluk,
Yıllarını dehşet içinde bitirdi.
34 Tanrı onları öldürdükçe O'na yönelmeye,
İstekle O'nu yeniden aramaya başlıyorlardı.
35 Tanrı'nın kayaları olduğunu,
Yüce Tanrı'nın kurtarıcıları olduğunu anımsıyorlardı.
36 Oysa ağızlarıyla O'na yaltaklanıyor,
Dilleriyle yalan söylüyorlardı.
37 O'na yürekten bağlı değillerdi,
Antlaşmasına sadık kalmadılar.
38 Yine de Tanrı sevecendi,
Suçlarını bağışlıyor, onları yok etmiyordu;
Çok kez öfkesini tuttu,
Bütün gazabını göstermedi.
39 Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı,
Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi.
40 Çölde kaç kez O'na başkaldırdılar,
Issız yerlerde O'nu gücendirdiler!
41 Defalarca denediler Tanrı'yı,
İncittiler İsrail'in Kutsalı'nı.
42 Anımsamadılar O'nun güçlü elini,
Kendilerini düşmandan kurtardığı günü,
43 Mısır'da gösterdiği belirtileri,
Soan bölgesinde yaptığı şaşılası işleri.
44 Mısır ırmaklarını kana çevirdi,
Sularını içemediler.
45 Gönderdiği at sinekleri yedi halkı,
Gönderdiği kurbağalar yok etti ülkeyi.
46 Ekinlerini tırtıllara,
Emeklerinin ürününü çekirgelere verdi.
47 Asmalarını doluyla,
İncir ağaçlarını iri dolu taneleriyle yok etti.
48 Büyükbaş hayvanlarını kırgına,
Küçükbaş hayvanlarını yıldırıma teslim etti.
49 Üzerlerine kızgın öfkesini,
Gazap, hışım, bela
Ve bir alay kötülük meleği gönderdi.
50 Yol verdi öfkesine,
Canlarını ölümden esirgemedi,Onları salgın hastalığın pençesine düşürdü.
51 Mısır'da bütün ilk doğanları,
Ham'ın çadırlarında bütün ilk çocukları vurdu.
52 Kendi halkını davar gibi götürdü,
Çölde onları bir sürü gibi güttü.
53 Onlara güvenlik içinde yol gösterdi, korkmadılar;
Düşmanlarınıysa deniz yuttu.
54 Böylece onları kendi kutsal topraklarının sınırına,
Sağ elinin kazandığı dağlık bölgeye getirdi.
55 Önlerinden ulusları kovdu,
Miras olarak topraklarını
İsrail oymakları arasında bölüştürdü.
Halkını konutlarına yerleştirdi.
56 Ama onlar yüce Tanrı'yı denediler,
O'na başkaldırdılar,
Koşullarına uymadılar.
57 Döneklik edip ataları gibi ihanet ettiler,
Güvenilmez bir yay gibi bozuk çıktılar.
58 Puta taptıkları yerlerle O'nu kızdırdılar,
Oyma putlarıyla O'nu kıskandırdılar.
59 Tanrı bunları duyunca çok öfkelendi,
İsrail'i büsbütün reddetti.
60 İnsanlar arasında kurduğu çadırı,
Şilo'daki konutunu terk etti.
61 Kudretini tutsaklığa,
Görkemini düşman eline teslim etti.
62 Halkını kılıç önüne sürdü,
Öfkesini öz halkından çıkardı.
63 Gençlerini ateş yuttu,
Kızlarına düğün türküsü söylenmez oldu.
64 Kâhinleri kılıç altında öldü,
Dul kadınları ağlayamadı.
65 O zaman Rab uykudan uyanır gibi,
Şarabın rehavetinden ayılan bir yiğit gibi oldu.
66 Düşmanlarını püskürttü,
Onları sonsuz utanca boğdu.
67 Tanrı Yusuf soyunu reddetti,
Efrayim oymağını seçmed;
68 Ancak Yahuda oymağını,
Sevdiği Siyon Dağı'nı seçti.
69 Kutsal yerini doruklar gibi,
Sonsuzluk için kurduğu yeryüzü gibi yaptı.
70 Kulu Davut'u seçti,
Onu koyun ağılından aldı.
71 Halkı Yakup'u, öz halkı İsrail'i gütmek için,
Onu yavru kuzuların ardından getirdi.
72 Böylece Davut onlara dürüstçe çobanlık etti,
Becerikli elleriyle onlara yol gösterdi
Bölüm 791 Ey Tanrı, uluslar senin yurduna saldırdı,
Kutsal tapınağını kirletti,
Yeruşalim'i taş yığınına çevirdi.
2 Kullarının ölülerini yem olarak kuşlara,
Sadık kullarının etini yabanıl hayvanlara verdiler.
3 Kanlarını su gibi akıttılar Yeruşalim'in çevresine,
Onları gömecek kimse yok.
4 Komşularımıza yüzkarası,
Çevremizdekilere eğlence ve oyuncak olduk.
5 Ne zamana dek, ya RAB?
Sonsuza dek mi sürecek öfken,
Alev gibi yanan kıskançlığın?
6 Öfkeni seni tanımayan ulusların,
Adını anmayan ülkelerin üzerine dök.
7 Çünkü onlar Yakup soyunu yuttular,
Ülkesini yerle bir ettiler.
8 Atalarımızın suçlarını artık önümüze sürme,
Sevecenliğini hemen göster bize,
Çünkü tükendikçe tükendik.
9 Yardım et bize yüce adın uğruna, ey bizi kurtaran Tanrı,
Kurtar bizi adın uğruna, bağışla günahlarımızı!
10 Niçin uluslar, "Nerede onların Tanrısı?" diye konuşsun,
Kullarının dökülen kanının öcünü alacağını bilsinler,
Gözlerimizle bunu görelim!
11 Tutsakların iniltisi senin katına erişsin,
Koru büyük gücünle ölüme mahkûm olanları.
12 Komşularımızın sana ettikleri hakareti
Yedi kat iade et bağırlarına, ya Rab!
13 Bizler, kendi halkın, otlağının koyunları
Sonsuza dek şükredeceğiz sana,
Kuşaklar boyunca övgülerini dilimizden düşürmeyeceğiz
Bölüm 801 Kulak ver, ey İsrail'in çobanı,
Ey Yusuf'u bir sürü gibi güden,
Keruvlar arasında taht kuran,
Saç ışığını,
2 Efrayim, Benyamin, Manaşşe önünde
Uyandır gücünü,
Gel, kurtar bizi!
3 Bizi eski halimize kavuştur, ey Tanrı,
Yüzünün ışığıyla aydınlat, kurtulalım!
4 Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı,
Ne zamana dek halkının dualarına ateş püsküreceksin?
5 Onlara ekmek yerine gözyaşı verdin,
Ölçekler dolusu gözyaşı içirdin.
6 Kavga nedeni ettin bizi komşularımıza,
Düşmanlarımız alay ediyor bizimle.
7 Bizi eski halimize kavuştur,
Ey Her Şeye Egemen Tanrı,
Yüzünün ışığıyla aydınlat, kurtulalım!
8 Mısır'dan bir asma çubuğu getirdin,
Ulusları kovup onu diktin.
9 Onun için toprağı hazırladın,
Kök saldı, bütün ülkeye yayıldı.
10 Gölgesi dağları,
Dalları koca sedir ağaçlarını kapladı.
11 Sürgünleri Akdeniz'e,
Filizleri Fırat Irmağı'na dek uzandı.
12 Niçin yıktın bağın duvarlarını?
Yoldan geçen herkes üzümünü koparıyor,
13 Orman domuzları onu yoluyor,
Yabanıl hayvanlar onunla besleniyor.
14 Ey Her Şeye Egemen Tanrı, ne olur, dön bize!
Göklerden bak ve gör,
İlgilen bu asmayla.
15 İlgilen sağ elinin diktiği filizle,
Kendine seçtiğin oğulla!
16 Asman kesilmiş, yakılmış,
Öfkeli bakışların yok etsin düşmanlarını!
17 Elin, sağ kolun olan adamın üzerinde,
Kendine seçtiğin insanın üzerinde olsun!
18 O zaman senden asla ayrılmayacağız;
Yaşam ver bize, adını analım!
19 Ya RAB, ey Her Şeye Egemen Tanrı,
Bizi eski halimize kavuştur,
Yüzünün ışığıyla aydınlat, kurtulalım!
Bölüm 811 Sevincinizi dile getirin gücümüz olan Tanrı'ya,
Sevinç çığlıkları atın Yakup'un Tanrısı'na!
2 Çalgıya başlayın, tef çalın,
Tatlı sesli lir ve çenk çınlatın.
3 Yeni Ay'da, dolunayda,
Boru çalın bayram günümüzde.
4 Çünkü bu İsrail için bir kuraldır,
Yakup'un Tanrısı'nın ilkesidir.
5 Tanrı Mısır'a karşı yürüdüğünde,
Yusuf soyuna koydu bu koşulu.
Orada tanımadığım bir ses işittim:
6 "Sırtındaki yükü kaldırdım,
Ellerin küfeden kurtuldu" diyordu,
7 "Sıkıntıya düşünce seslendin, seni kurtardım,
Gök gürlemesinin ardından sana yanıt verdim,
Meriva sularında seni sınadım. Sela
8 Dinle, ey halkım, seni uyarıyorum;
Ey İsrail, keşke beni dinlesen!
9 Aranızda yabancı ilah olmasın,
Başka bir ilaha tapmayın!
10 Seni Mısır'dan çıkaran
Tanrın RAB benim.
Ağzını iyice aç, doldurayım!
11 Ama halkım sesimi dinlemedi,
İsrail bana boyun eğmek istemedi.
12 Ben de onları inatçı yürekleriyle baş başa bıraktım,
Bildikleri gibi yaşasınlar diye.
13 Keşke halkım beni dinleseydi,
İsrail yollarımda yürüseydi!
14 Düşmanlarını hemen yere serer,
Hasımlarına el kaldırırdım!
15 Benden nefret edenler bana boyun eğerdi,
Bu böyle sonsuza dek sürerdi.
16 Oysa sizleri en iyi buğdayla besler,
Kayada akan balla doyururdum."
Bölüm 821 Tanrı yerini aldı tanrısal kurulda,
Yargısını açıklıyor ilahların ortasında:
2 "Ne zamana dek haksız karar verecek,
Kötüleri kayıracaksınız? Sela
3 Zayıfın, öksüzün davasını savunun,
Mazlumun, yoksulun hakkını arayın.
4 Zayıfı, düşkünü kurtarın,
Onları kötülerin elinden alın."
5 Bilmiyor, anlamıyorlar,
Karanlıkta dolaşıyorlar;
Yeryüzünün temelleri sarsılıyor.
6 'Sizler ilahsınız' diyorum,
'Yüceler Yücesi'nin oğullarısınız hepiniz!'
7 Yine de insanlar gibi öleceksiniz,
Sıradan bir önder gibi düşeceksiniz!'"
8 Kalk, ey Tanrı, yargıla yeryüzünü!
Çünkü ütün uluslar senin mirasındır.
Bölüm 831 Ey Tanrı, susma,
Sessiz, hareketsiz kalma!
2 Bak, düşmanların kargaşa çıkarıyor,
Senden nefret edenler başkaldırıyor.
3 Halkına karşı kurnazlık peşindeler,
Koruduğun insanlara dolap çeviriyorlar.
4 "Gelin, bu ulusun kökünü kazıyalım" diyorlar,
"İsrail'in adı bir daha anılmasın!"
5 Hepsi sözbirliği etmiş, düzen kuruyor,
Sana karşı anlaşmaya vardı:
6 Edomlular, İsmailliler,
Moavlılar, Hacerliler,
7 Geval, Ammon, Amalek,
Filist ve Sur halkı.
8 Asur da onlara katıldı,
Lutoğulları'na güç verdiler. Sela
9 Onlara Midyan'a,
Kişon Vadisi'nde Sisera'ya ve Yavin'e yaptığını yap:
10 Onlar Eyn-Dor'da yok oldular,
Toprak için gübre oldular.
11 Onların soylularına Orev ve Zeev'e yaptığını,
Beylerine Zevah ve Salmunna'ya yaptığını yap.
12 Onlar: "Gelin, sahiplenelim
Tanrı'nın otlaklarını" demişlerdi.
13 Ey Tanrım, savrulan toza,
Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne çevir onları!
14 Orman yangını gibi,
Dağları tutuşturan alev gibi,
15 Fırtınanla kovala,
Kasırganla dehşete düşür onları!
16 Utançla kapla yüzlerini,
Sana yönelsinler, ya RAB.
17 Sonsuza dek utanç ve dehşet içinde kalsınlar,
Rezil olup yok olsunlar.
18 Senin adın RAB'dir,
Anlasınlar yalnız senin yeryüzüne egemen en yüce Tanrı olduğunu
Bölüm 841 Ey Her Şeye Egemen RAB,
Ne kadar severim konutunu!
2 Canım senin avlularını özlüyor,
İçim çekiyor,
Yüreğim, bütün varlığım
Sana, yaşayan Tanrı'ya sevinçle haykırıyor.
3 Kuşlar bile bir yuva,
Kırlangıç, yavrularını koyacak bir yer buldu
Senin sunaklarının yanında,
Ey Her Şeye Egemen RAB, Kralım ve Tanrım!
4 Ne mutlu senin evinde oturanlara,
Seni sürekli överler! Sela
5 Ne mutlu gücünü senden alan insana!
Aklı hep Siyon'u ziyaret etmekte.
6 Baka Vadisi'nden geçerken,
Pınar başına çevirirler orayı,
Güz yağmurları orayı berekete boğar.
7 Gittikçe güçlenir,
Siyon'da Tanrı'nın huzuruna çıkarlar.
8 Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, duamı dinle,
Kulak ver, ey Yakup'un Tanrısı! Sela
9 Ey Tanrı, kalkanımıza bak,
Meshettiğin krala lütfet!
10 Senin avlularında bir gün,
Başka yerdeki bin günden iyidir;
Kötülerin çadırında yaşamaktansa,
Tanrım'ın evinin eşiğinde durmayı yeğlerim.
11 Çünkü RAB Tanrı bir güneş, bir kalkandır.Lütuf ve yücelik sağlar;
Dürüstçe yaşayanlardan hiçbir iyiliği esirgemez.
12 Ey Her Şeye Egemen RAB,
Ne mutlu sana güvenen insana
Bölüm 851 Ya RAB, ülkenden hoşnut kaldın,
Yakup soyunu sürgünden geri getirdin.
2 Halkının suçlarını bağışladın,
Bütün günahlarını yok saydın. Sela
3 Bütün gazabını bir yana koydun,
Kızgın öfkenden vazgeçtin.
4 Ey bizi kurtaran Tanrı, bizi eski halimize getir,
Bize karşı öfkeni dindir!
5 Sonsuza dek mi öfkeleneceksin bize?
Kuşaktan kuşağa mı sürdüreceksin öfkeni?
6 Halkın sende sevinç bulsun diye
Bize yeniden yaşam vermeyecek misin?
7 Ya RAB, sevgini göster bize,
Kurtarışını bağışla!
8 Kulak vereceğim RAB Tanrı'nın ne diyeceğine;
Halkına, sadık kullarına esenlik sözü verecek,
Yeter ki, bir daha akılsızlık etmesinler.
9 Evet, O kendisinden korkanları kurtarmak üzeredir,
Görkemi ülkemizde yaşasın diye.
10 Sevgiyle sadakat buluşacak,
Doğrulukla esenlik öpüşecek.
11 Sadakat yerden bitecek,
Doğruluk gökten bakacak.
12 Ve RAB iyi olan neyse, onu verecek,
Toprağımızdan ürün fışkıracak.
13 Doğruluk önüsıra yürüyecek,
Adımları için yol yapacak.Bölüm 86
Davut'un duası
1 Kulak ver, ya RAB, yanıtla beni,
Çünkü mazlum ve yoksulu.
2 Koru canımı, çünkü senin sadık kuluum.
Ey Tanrım, kurtar sana güvenen kulunu!3 Acı bana, ya Rab,
Çünkü gün boyu sana yakarıyorum.
4 Sevindir kulunu, ya Rab,
Çünkü dualarımı sana yükseltiyorum.
5 Sen iyi ve bağışlayıcısın, ya Rab,Sana yakaran herkese bol sevgi gösterirsin.
6 Kulak ver duama, ya RAB,
Yalvarışlarımı dikkate al!
7 Sıkıntılı günümde sana yakarırım,
Çünkü yanıt verirsin bana.
8 İlahlar arasında senin gibisi yok, ya Rab,
Eşsizdir işlerin.
9 Yarattığın bütün uluslar gelip
Sana tapınacaklar, ya Rab,
Adını yüceltecekler.
10 Çünkü sen ulusun, harikalar yaratırsın,
Tek Tanrı sensin.
11 Ya RAB, yolunu bana öğret,
Senin gerçeğine göre yürüyeyim,
Kararlı kıl beni, yalnız senin adından korkayım.
12 Ya Rab Tanrım, bütün yüreğimle sana şükredeceğim,
Adını sonsuza dek yücelteceğim.
13 Çünkü bana sevgin büyüktür,
Canımı ölüler diyarının derinliklerinden sen kurtardın.
14 Ey Tanrı, küstahlar bana saldırıyor,
Zorbalar sürüsü, sana aldırmayanlar
Canımı almak istiyor,
15 Oysa sen, ya Rab,
Sevecen, lütfeden, tez öfkelenmeyen,
Sevgisi ve sadakati bol bir Tanrı'sın.
16 Yönel bana, acı halime,
Kuluna kendi gücünü ver,
Kurtar hizmetçinin oğlunu.
17 İyiliğinin bir belirtisini göster bana;
Benden nefret edenler görüp utansın;
Çünkü sen, ya RAB, bana yardım ettin,
Beni avttun.
Bölüm 871 RAB Siyon'u kutsal dağlar üzerine kurdu.
2 Siyon'un kapılarını
Yakup'un bütün konutlarından daha çok sever.
3 Ey Tanrı kenti, senin için ne yüce sözler söylenir: Sela
4 "Beni tanıyanlar arasında
Rahav ve Babil'i anacağım,
Filist'i, Sur'u, Kûş'u da;
'Bu da Siyon'da doğdu' diyeceğim."
5 Evet, Siyon için şöyle denecek:
"Şu da orada doğmuş, bu da,
Yüceler Yücesi onu sarsılmaz kılacak."
6 RAB halkları kaydederken,
"Bu da Siyon'da doğmuş" diye yazacak. Sela
7 Okuyucular, kavalcılar,
"Bütün aynaklarım sendedir!" diyecek
Bölüm 881 Ya RAB, beni kurtaran Tanrı,
Gece gündüz sana yakarıyorum.
2 Duam sana erişsin,
Kulak ver yakarışıma.
3 Çünkü sıkıntıya doydum,
Canım ölüler diyarına yaklaştı.
4 Ölüm çukuruna inenler arasında sayılıyorum,
Tükenmiş gibiyim;
5 Ölüler arasına atılmış,
Artık anımsamadığın,
İlginden yoksun,
Mezarda yatan cesetler gibiyim.
6 Beni çukurun dibine,
Karanlıklara, derinliklere attın.
7 Öfken üzerime çöktü,
Dalga dalga kızgınlığınla beni ezdin. Sela
8 Yakınlarımı benden uzaklaştırdın,
İğrenç kıldın beni gözlerinde.
Kapalı kaldım, çıkamıyorum.
9 Üzüntüden gözlerimin feri sönüyor,
Her gün sana yakarıyorum, ya RAB,
Ellerimi sana açıyorum.
10 Harikalarını ölülere mi göstereceksin?
Ölüler mi kalkıp seni övecek? Sela
11 Sevgin mezarda,
Sadakatin yıkım diyarında duyurulur mu?
12 Karanlıklarda harikaların,
Unutulmuşluk diyarında doğruluğun bilinir mi?
13 Ama ben, ya RAB, yardıma çağırıyorum seni,
Sabah duam sana varıyor.
14 Niçin beni reddediyorsun, ya RAB,
Neden yüzünü benden gizliyorsun?
15 Düşkünüm, gençliğimden beri ölümle burun burunayım,
Dehşetlerinin altında tükendim.
16 Şiddetli gazabın üzerimden geçti,
Saçtığın dehşet beni yedi bitirdi.
17 Bütün gün su gibi kuşattılar beni,
Çevremi tümüyle sardılar.
18 Eşi dostu benden uzaklaştırdın,
Tek dosum karanlık kaldı.
Bölüm 891 RAB'bin sevgisini sonsuza dek ezgilerle öveceğim,
Sadakatini bütün kuşaklara bildireceğim.
2 Sevgin sonsuza dek ayakta kalır diyeceğim,
Sadakatini gökler kadar kalıcı kıldın.
3 Dedin ki, "Seçtiğim adamla antlaşma yaptım,
Kulum Davut'a şöyle ant içtim:
4 'Soyunu sonsuza dek sürdüreceğim,
Tahtını kuşaklar boyunca sürekli kılacağım.'" Sela
5 Ya RAB, gökler över harikalarını,
Kutsallar topluluğunda övülür sadakatin.
6 Çünkü göklerde RAB'be kim eş koşulur?
Kim benzer RAB'be ilahi varlıklar arasında?
7 Kutsallar topluluğunda Tanrı büyük korku uyandırır,
Çevresindekilerin hepsinden ulu ve müthiştir.
8 Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı,
Senin gibi güçlü RAB var mı?
Sadakatin çevreni sarar.
9 Sen kudurmuş denizler üzerinde egemenlik sürer,
Dalgalar kabardıkça onları dindirirsin.
10 Sen Rahav'ı leş ezer gibi ezdin,
Güçlü kolunla düşmanlarını dağıttın.
11 Gökler senindir, yeryüzü de senin;
Dünyanın ve içindeki her şeyin temelini sen attın.12 Kuzeyi, güneyi sen yarattın,
Tavor ve Hermon dağları
Sana sevincini dile getiriyor.
13 Kolun güçlüdür,
Elin kudretli, sağ elin yüce.
14 Tahtın adalet ve doğruluk üzerine kurulu,
Sevgi ve sadakat önünsıra gider.
15 Ne mutlu bayram çığlıkları atmasını bilen halka, ya RAB!
Yüzünün ışığında yürürler.
16 Gün boyu senin adınla sevinir,
Doğruluğunla yücelirler.
17 Çünkü sen onların gücü ve yüceliğisin,
Lütfun sayesinde gücümüz artar.
18 Kalkanımız RAB'be,
Kralımız İsrail'in Kutsalı'na aittir.
19 Geçmişte bir görüm aracılığıyla,
Sadık kullarına şöyle dedin:
"Bir yiğide yardım ettim,
Halkın içinden bir genci yükselttim.
20 Kulum Davut'u buldum,
Kutsal yağımla onu meshettim.
21 Elim ona destek olacak,
Kolum güç verecek.
22 Düşman onu haraca bağlayamayacak,
Kötüler onu ezmeyecek.
23 Düşmanlarını onun önünde kıracağım,
Ondan nefret edenleri vuracağım.
24 Sadakatim, sevgim ona destek olacak,
Benim adımla gücü yükselecek.
25 Sağ elini denizin,
Irmakların üzerine egemen kılacağım.
26 'Babam sensin' diye seslenecek bana,
'Tanrım, kurtuluşumun kayası.'
27 Ben de onu ilk oğlum,
Dünyadaki kralların en yücesi kılacağım.
28 Sonsuza dek ona sevgi göstereceğim,
Onunla yaptığım antlaşma hiç bozulmayacak.
29 Soyunu sonsuza dek,
Tahtını gökler durduğu sürece sürdüreceğim.
30 Çocukları yasamdan ayrılır,
İlkelerime göre yaşamazsa;
31 Kurallarımı bozar,
Buyruklarıma uymazsa,
32 İsyanlarını sopayla,
Suçlarını dayakla cezalandıracağım.
33 Ama onu sevmekten vazgeçmeyecek,
Sadakatime sırt çevirmeyeceğim.
34 Antlaşmamı bozmayacak,
Ağzımdan çıkan sözü değiştirmeyeceğim.
35 Bir kez kutsallığım üstüne ant içtim,
Davut'a yalan söylemeyeceğim.
36 Onun soyu sonsuza dek sürecek,
Tahtı karşımda güneş gibi duracak,
37 Göklerde güvenilir bir tanık olan ay gibi
Sonsuza dek kalacak. Sela
38 Ama sen reddettin, sırt çevirdin,
Çok öfkelendin meshettiğin krala.
39 Kulunla yaptığın antlaşmadan vazgeçtin,
Onun tacını toza toprağa atıp kirlettin.
40 Yıktın bütün surlarını,
Viran ettin kalelerini.
41 Yoldan geçen herkes onu yağmaladı,
Yüzkarası oldu komşularına.
42 Hasımlarının sağ elini onun üstüne kaldırdın,
Bütün düşmanlarını sevindirdin.
43 Kılıcının ağzını başka yöne çevirdin,
Savaşta ona yan çıkmadın.
44 Görkemine son verdin,
Tahtını yere çaldın.
45 Gençlik günlerini kısalttın,
Onu utanca boğdun. Sela
46 Ne zamana dek, ya RAB?
Sonsuza dek mi gizleneceksin?
Ne zamana dek öfken alev alev yanacak?
47 Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini,
Ne boş yaratmışsın insanoğlunu!
48 Var mı yaşayıp da ölümü görmeyen,
Ölüler diyarının pençesinden canını kurtaran? Sela
49 Ya Rab, nerede o eski sevgin?
Davut'a göstereceğine ant içtiğin o sadık sevgin!
50-51 Anımsa, ya Rab, kullarının nasıl rezil olduğunu,Bütün halkların hakaretini bağrımda nasıl taşıdığımı,
Düşmanlarının hakaretini, ya RAB,
Meshettiğin kralın attığı adıma edilen hakaretleri.
52 Sonsuza dek övgüler olsun RAB'be!
Amin! Amin!Bölüm 90
Tanrı adamı Musa'nın duası
1 Ya Rab, barınak oldun bize
Kuşaklar boyunca.
2 Dağlar var olmadan,
Daha evreni ve dünyayı yaratmadan,
Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
3 İnsanı toprağa döndürürsün,
"Ey insanoğulları, toprağa dönün!" diyerek.
4 Çünkü senin gözünde bin yıl
Geçmiş bir gün, dün gibi,
Bir gece nöbeti gibidir.
5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün,
Sabah biten ot misali:
6 Sabah filizlenir, büyür,
Akşam solar, kurur.
7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden,
Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
8 Suçlarımızı önüne,
Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
9 Gazabından kısalıyor günlerimiz,
Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor,
Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak;
En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor,
Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
11 Kim bilir gazabının gücünü?
Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki,
Bilgelik kazanalım.
13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek?
Acı kullarına!
14 Sabah bizi sevginle doyur,
Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa,
Kaç yıl çile çektirdinse,
O kadar sevindir bizi.
16 Yaptıkların kullarına,
Görkemin onların çocuklarına görünsün.
17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın.
Ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.Bölüm 91
1 Yüceler Yücesi'nin barınağında oturan,
Her Şeye Gücü Yeten'in gölgesinde barınır.
2 "O benim sığınağım, kalemdir" derim RAB için,
"Tanrım'dır, O'na güvenirim."
3 Çünkü O seni avcı tuzağından,
Ölümcül hastalıktan kurtarır.
4 Seni kanatlarının altına alır,
Onların altına sığınırsın.
O'nun sadakati senin kalkanın, siperin olur.
5-6 Ne gecenin dehşetinden korkarsın,
Ne gündüz uçan oktan,
Ne karanlıkta dolaşan ölümcül hastalıktan,
Ne öğleyin yok eden kırgından.
7 Yanında bin kişi,
Sağında on bin kişi kırılsa bile,
Sana dokunmaz.
8 Sen yalnız kendi gözlerinle seyredecek,
Kötülerin cezasını göreceksin.
9 Sen RAB'bi kendine sığınak,
Yüceler Yücesi'ni konut edindiğin için,
10 Başına kötülük gelmeyecek,
Çadırına felaket yaklaşmayacak.
11 Çünkü Tanrı meleklerine buyruk verecek,
Gideceğin her yerde seni korusunlar diye.
12 Elleri üzerinde taşıyacaklar seni,
Ayağın bir taşa çarpmasın diye.
13 Aslanın, kobranın üzerine basıp geçeceksin,
Genç aslanı, yılanı çiğneyeceksin.
14 "Beni sevdiği için
Onu kurtaracağım" diyor RAB,
"Beni iyi tanıdığı için
Ona kale olacağım.
15 Bana seslenince ona yanıt vereceğim,
Sıkıntıda onun yanında olacağım,
Kurtarıp yücelteceğim onu.
16 Onu uzun ömürle doyuracak,
Ona kurtarışımı göstereceğim."Bölüm 92
1-3 Ya RAB, sana şükretmek,
Ey Yüceler Yücesi, adını ilahilerle övmek,
Sabah sevgini,
Gece sadakatini,
On telli sazla, çenk ve lirle duyurmak ne güzel!
4 Çünkü yaptıklarınla beni sevindirdin, ya RAB,
Ellerinin işi karşısında sevinç ilahileri okuyorum.
5 Yaptıkların ne büyüktür, ya RAB,
Düşüncelerin ne derin!
6 Aptal insan bilemez,
Budala akıl erdiremez:
7 Kötüler mantar gibi bitse,
Suçlular pıtrak gibi açsa bile,
Bu onların sonsuza dek yok oluşu demektir.
8 Ama sen sonsuza dek yücesin, ya RAB.
9 Ya RAB, düşmanların kesinlikle,
Evet, kesinlikle yok olacak,
Suç işleyen herkes dağılacak.
10 Beni yaban öküzü kadar güçlü kıldın,
Taze zeytinyağını başıma döktün.
11 Gözlerim düşmanlarımın bozgununu gördü,
Kulaklarım bana saldıran kötülerin sonunu duydu.
12 Doğru insan hurma ağacı gibi serpilecek,
Lübnan sediri gibi yükselecek.
13 RAB'bin evinde dikilmiş,
Tanrımız'ın avlularında serpilecek.
14 Böyleleri yaşlanınca da meyve verecek,
Taptaze ve yeşil kalacaklar.
15 "RAB doğrudur! Kayamdır benim!
O'nda haksızlık bulunmaz!" diye duyuracaklarBölüm 93
1 RAB egemenlik sürüyor, görkeme bürünmüş,
Kudret giyinip kuşanmış.
Dünya sağlam kurulmuş, sarsılmaz.
2 Ya RAB, tahtın öteden beri kurulmuş,
Varlığın öncesizliğe uzanır.
3 Denizler gürlüyor, ya RAB,
Denizler gümbür gümbür gürlüyor,
Denizler dalgalarını çınlatıyor.
4 Yücelerdeki RAB okyanusların gürleyişinden,
Denizlerin azgın dalgalarından
Daha güçlüdür.
5 Koşulların hep geçerlidir;
Tapınağına kutsallık yaraşır
Sonsuza dek, ya RAB.
Bölüm 94
1 Ya RAB, öç alıcı Tanrı,
Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
2 Kalk, ey yeryüzünün yargıcı,
Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
3 Kötüler ne zamana dek, ya RAB,
Ne zamana dek sevinip coşacak?
4 Ağızlarından küstahlık dökülüyor,
Suç işleyen herkes övünüyor.
5 Halkını eziyorlar, ya RAB,
Öz halkına eziyet ediyorlar.
6 Dulu, garibi boğazlıyor,
Öksüzleri öldürüyorlar.
7 "RAB görmez" diyorlar,
"Yakup'un Tanrısı dikkat etmez."
8 Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin;
Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
9 Kulağı yaratan işitmez mi?
Göze biçim veren görmez mi?
10 Ulusları yola getiren yargılamaz mı?
İnsanı eğiten bilmez mi?
11 RAB insanın düşüncelerinin
Boş olduğunu bilir.
12 Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin,
Yasanı öğrettiğin insana!
13 Kötüler için çukur kazılıncaya dek,
Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
14 Çünkü RAB halkını reddetmez,
Öz halkını terk etmez.
15 Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak,
Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
16 Kötülere karşı beni kim savunacak?
Kim benim için suçlulara karşı duracak?
17 RAB yardımcım olmasaydı,
Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
18 "Ayağım kayıyor" dediğimde,
Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
19 Kaygılar içimi sarınca,
Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
20 Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi
Seninle bağdaşır mı?
21 Onlar doğruya karşı birleşiyor,
Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
22 Ama RAB bana kale oldu,
Tanrım sığındığım kaya oldu.
23 Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü
Kendi başlarına getirecek,
Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak,
Evet, köklerini kurutacak.
Bölüm 95
1 Gelin, RAB'be sevinçle haykıralım,
Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,
2 Şükranla huzuruna çıkalım,
O'na sevinç ilahileri yükseltelim!
3 Çünkü RAB ulu Tanrı'dır,
Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.
4 Yerin derinlikleri O'nun elindedir,
Dağların dorukları da O'nun.
5 Deniz O'nundur, çünkü O yarattı,
Karaya da O'nun elleri biçim verdi.
6 Gelin, tapınalım, eğilelim,
Bizi yaratan RAB'bin önünde diz çökelim.
7 Çünkü O Tanrımız'dır,
Bizse O'nun otlağının halkı,
Elinin altındaki koyunlarız.
Bugün sesini duyarsanız,
8 Meriva'da, o gün çölde, Massa'da olduğu gibi,
İnatçılık etmeyin.
9 Yaptıklarımı görmelerine karşın,
Atalarınız orada beni sınayıp denediler.
10 Kırk yıl o kuşaktan iğrendim,
"Bu vefasız bir halktır" dedim,
"Yollarımı bilmiyorlar."
11 Bu yüzden öfkeyle ant içtim:
